Beste films van 2024 tot nu toe

(10) Het kwaad bestaat niet

Ryusuke Hamaguchi gaf ons een van de meest aangrijpende verhalen van het jaar tot nu toe in Evil Does Not Exist, met een verhaal dat diep ingaat op zowel het filosofische als het emotionele rijk en ongemakkelijke vragen stelt over menselijkheid en moraliteit. Het drama verkent zowel existentiële thema's als ethische dilemma's op een stijlvolle en interessante manier, met visueel indrukwekkende scènes die de film op een diep tot nadenken stemmende manier verbeteren, betrekken en kaderen. Ryusuke Hamaguchi bewees zijn kunnen vorig jaar al met Drive My Car, en bewijst nu met Evil Does Not Exist dat hij absoluut een van de meest interessante en memorabele regisseurs van onze tijd is.

(09) Liefde Leugens Bloeden

Rokend, zweterig, raar, origineel, bloederig, nachtmerrieachtig, losgeslagen... We kunnen allerlei bijvoeglijke naamwoorden naar deze veelgeprezen lieveling gooien, maar dit is een film waar je zelf de polsslag van moet nemen om echt te voelen wat een wild beest dit in de kern is. Want niets kan je voorbereiden op hoe heerlijk ongeremd deze thriller kan zijn, met de waanzin die bij elkaar wordt gehouden door de magnetische relatie tussen Kristen Stewart en Katy M. O'Brian - de echte ster van de film. Love Lies Bleeding is een ongewoon frisse wraakthriller op steroïden die een van de heetste en meest brute verrassingen van het jaar is.

(08) Late nacht met de duivel

Het lijdt geen twijfel dat Late Night With the Devil een van de beste horrorfilms van het jaar tot nu toe is en een heerlijk verdraaide reis terug in de tijd biedt dankzij het innovatieve concept en de intense sfeer. De film speelt zich af tijdens een live-uitzending in de jaren 1970 en combineert effectief psychologische horror en bovennatuurlijke elementen waar het absurde het onmogelijke ontmoet, en dankzij de feilloze acteerprestaties tilt het verhaal naar onverwachte hoogten. Late Night With the Devil is een waanzinnige reis naar het onbekende die gekruid is met evenveel absurditeit als ernst, waardoor het een absolute must is voor genrefans en een van de meest interessante, beste films van het jaar.

(07) De Fall Guy

John Wick/Atomic Blonde-man David Leitch's kleurrijke, geestige, grappige liefdesbrief aan alle stuntmannen/vrouwen van de filmwereld is ongetwijfeld een van de meest succesvolle actiekomedies die de afgelopen vijf jaar zijn uitgebracht en een van de meest vermakelijke films van het jaar tot nu toe. Hier bracht Leitch precies de juiste hoeveelheid eerbetoon aan de oude trash-serie uit de jaren 80 met in de hoofdrol een Lee Majors met opeengeklemde kaken, en gooide er precies de juiste hoeveelheid genreclichés in, waardoor uiteindelijk een leuk, spraakzaam, explosief en prachtig geheel ontstond.

(06) Burgeroorlog

Alex Garland (28 Days Later, Ex Machina) stopte met regisseren met deze strakke actiethriller over een politiek conflict in de Verenigde Staten dat het land in een gewapend conflict stortte, en we herinneren ons nog steeds het geweervuur en de zenuwen van de burgeroorlog, ook al zijn er enkele maanden verstreken sinds we het in de bioscoop zagen. Garland had de zeer goede smaak om zijn oorlogsfilm niet politiek te maken, maar ervoor te kiezen zich te concentreren op een kleine, hechte groep mensen en hun inzicht in een conflict dat, zoals alle oorlogen, onschuldige slachtoffers maakt en een onmenselijke wreedheid en waanzin uitbroedt die moeilijk samen te vatten is. Stijlvol geschreven, vakkundig geregisseerd en erg spannend.

(05) Robot Dromen

De liefste film van dit jaar gaat over de vriendschap van een hond met zijn robot door dik en dun, maar vooral door dik wanneer de robotbeste vriend van de hond helaas is gestrand op een afgesloten strand... En Robot Dreams hoeft niet ingewikkelder te zijn dan dat. Er is hier geen sprake van gespannen conflicten, geen behoefte aan een dramaturgisch correcte spanningscurve, alleen thema's in de vorm van onzekerheid en verlies. Een aarzelende onschuldige ziel is de rode draad als we de vrienden zien verlangen naar elkaars gezelschap in segmenten die even creatief als dromerig zijn, wat leidt tot een direct hartverscheurend mooi einde. Robot Dreams is momenteel een van de meest vreugdevolle gelukspillen van het jaar die niemand mag missen...

(04) Het Beloofde Land

Met thema's als ambitie, moraliteit en overleven bevatte The Promised Land een van de sterkste acteerprestaties van het jaar tot nu toe in Mads Mikkelsen. Als een van de beste acteurs van onze tijd toonde hij opnieuw zijn ongelooflijke capaciteiten als de dromerige en hardwerkende Ludvig, wiens ontberingen ons lang na de aftiteling bijbleven. The Promised Land daagde uit, niet alleen door zijn complexe en diepe verhaal, maar ook dankzij de ongelooflijk visueel opvallende omgevingen die regisseur Nikolaj Arcel voorschotelt, die even sfeervol als dromerig zijn.

(03) Zone van belang

Met zijn gedurfde en unieke vertelperspectief was Jonathan Glazer's controversiële verslag van het dagelijks leven verreweg een van de meest ontroerende en aangrijpende ervaringen van het jaar. Met het Holocaustkamp als buur benadrukt de film de absurditeit van de normaliteit die commandant Rudolf Höss en zijn gezin nastreven, ondanks al het leed en de dood die zich op een steenworp afstand afspeelt. Iets wat de film effectief en subtiel overbrengt door zowel de visuele taal als de briljante geluidstechnologie. Het monsterlijke ligt altijd op de loer onder de oppervlakte en zorgt voor een bijzonder sterke emotionele impact die ons als toeschouwers zowel uitdaagt als dwingt om na te denken over morele onverschilligheid en de banaliteit van het kwaad.

(02) Binnenstebuiten 2

Net toen je dacht dat Pixar het niet meer in zich had, komen ze met hun beste film in vele, vele jaren. Inside Out 2 is zoiets ongewoons als een vervolg dat minstens zo intelligent is als zijn voorganger, en minstens zo emotioneel - wat iets zegt gezien de emotionele bom die zijn voorganger was. De herkenningsfactor was hoog bij de puberproblemen die ontstonden voor Riley's emoties, die met humor en nauwkeurigheid op een warme en ontroerende manier een diep therapeutische filmervaring voor alle leeftijden schetsten. Pixar, het is tijd om de Toy Story-plannen in de speelgoeddoos te laten en all-in te gaan op het filmen van Riley's hele leven als het zo scherp blijft.

BESTE FILM VAN HET JAAR TOT NU TOE 2024:

(01) Dune: deel twee

Gezien hoe verbluffend mooi het was, de eerste film gebaseerd op Frankie Herbert's ongelooflijke klassieke sci-fi meesterwerk, hadden we natuurlijk allemaal torenhoge verwachtingen van het vervolg. De altijd briljante Denis Villeneuve deed niet alleen recht aan het tweede deel van het eerste boek, maar wist met weinig middelen het toch al briljante verhaal van religieuze, blinde, overtuiging te versterken, wat resulteerde in een film die we al meerdere keren hebben gezien.