Bounty Star Preview: Wat zou er gebeuren als John Wayne BT zou ontmoeten?

Wat krijg je als je Armored Core kruist met Red Dead Redemption ? Dinogod heeft duidelijk over deze vraag nagedacht voor zijn aankomende actiegame Bounty Star, waarbij dit een titel is waarin spelers op doelen jagen in een Wild West-omgeving als piloot van een upgradebare en gevechtsefficiënte gevechtsmecha. Hoewel we nog steeds wachten om precies te horen wanneer Bounty Star zijn komst zal maken, had ik de kans om snel een voorproefje van het spel te krijgen tijdens mijn verblijf in Los Angeles voor Summer Game Fest.

Ten eerste hebben het idee en de premisse voor het spel veel potentieel. Ik hou van de westerse esthetiek, de coole en zachte aard van personages die dit thema belichamen, en het omgevingsontwerp en de gestroomlijnde actie die allemaal samenkomen om een moeiteloos vermakelijk concept te creëren. Bounty Star faalt op geen van deze punten. Het idee om dit tijdloze idee samen te voegen met ruige en brute mech-pakken is een homerun, en in een gameplay-perspectief wordt dit ook goed aangepakt.

Want als je wordt losgelaten in de wereld en op een missie wordt gestuurd om een contract op te sporen, gedijt Bounty Star. De gevechten zijn niet gemakkelijk en stressvrij, het lijkt meer op een afgezwakte Armored Core, waarbij je je zorgen moet maken over de schade die je oploopt en hoe je gevechten aanpakt. Ja, je hebt de mogelijkheid om te schakelen tussen melee-bewegingen van dichtbij en afstandswapens die meer cowboy-achtig zijn, maar dat geldt ook voor de vijandelijke mechs, en de mech-loze mensen zijn ook niet om naar te spotten, omdat ze ook een klap uitdelen en onherstelbare problemen kunnen veroorzaken. Ik zal niet zo ver gaan om te zeggen dat Bounty Star een actie-RPG-niveau van uitdaging heeft, maar het is ook geen wandeling in het park zoals veel andere actiegames vaak zijn.

Wanneer de temperaturen stijgen en de chaos ontstaat, is Bounty Star op zijn best, en ik zeg dit omdat tijdens mijn hands-on periode de meer casual elementen van de gameplay niet helemaal bij mij landden. Tussen de contracten door keer je terug naar een hub-locatie waar je als personage van Clem de taak hebt om die faciliteit te verbeteren en te upgraden met behulp van basisbouw- en landbouwsystemen. Naarmate de uren verstrijken, kunnen deze systemen hun eigen worden, maar als eerste indruk voelen ze een beetje te geforceerd en ondergebakken aan, en minder als een serieuze en kernfunctie waar je Bounty Star om wilt laten draaien. In veel opzichten voelt het alsof er hier soms te veel verschillende en botsende ideeën in het spel zijn, en dat in plaats daarvan Bounty Star baat zou kunnen hebben bij het een beetje verminderen van het vet.

Er zijn ook complexe en diepgaande upgrade- en voortgangssuites om te verkennen waarmee je de mech kunt ontwerpen en aanpassen aan je speelstijl, of het nu gaat om het kiezen van nieuwe of het verbeteren van bestaande wapens, of in plaats daarvan het verbeteren van kerneigenschappen om je mech dodelijker, veelzijdiger en veerkrachtiger te maken in actie. Dit systeem komt niet revolutionair over, maar het is intuïtief en heeft een welkome diepgang.

Wat de setting en het ontwerp betreft, doet de art direction er goed aan om zijn ijverige toon te mengen met westerse elementen, waardoor een wereld wordt gepresenteerd die geworteld en geleefd aanvoelt en die ook vijandig en wreed is. Dinogod heeft de esthetiek echt genageld en dat is op zijn zachtst gezegd lovenswaardig. Ik ben minder ingekapseld door de hoofdpersoon van Clem. Ze heeft duidelijk diepgang en trauma om uit te pakken, waarvan een groot deel wordt verkend tijdens belangrijke verhalende momenten die ingaan op haar verleden als ex-soldaat, maar tegelijkertijd komt ze een beetje te flauw en apathisch over, vergelijkbaar met de meeste cowboy-hoofdrolspelers in film. Er is een mogelijkheid om haar zich echter en benaderbaarder te laten voelen, maar in plaats daarvan komt ze over als een beetje een norse karikatuur van de setting.

Slechts een kort voorproefje van Bounty Star was voor mij genoeg om te zien dat ontwikkelaar Dinogod hier iets met potentie heeft. Er zijn elementen die nog een beetje verfijning kunnen gebruiken, maar de kerngameplay en de gevechten in het bijzonder hebben diepgang en zijn vermakelijk, zozeer zelfs dat ik reikhalzend uitkijk naar meer van het spel te zien de volgende keer dat het wordt gepresenteerd en speelbaar is.