Cultus van het Lam

Ik heb al geruime tijd mijn oog laten vallen op Cult of the Lamb, omdat ik ervan overtuigd was door wat ik had gezien en gespeeld dat dit een van de betere games van het hele jaar zou worden, en misschien wel de beste indie die 2022 zou kunnen bieden. Maar dat was allemaal een mening die werd gegenereerd zonder daadwerkelijk toegang te hebben tot de volledige game. Dus, nu we aan de vooravond van de lancering staan, hoe hebben die meningen standgehouden? Nou, laat me direct zijn: dit is een zeer goede game, een die een interessante en boeiende balans heeft tussen roguelike actie en levenssimulatie-elementen.

Nu vraag je je misschien af hoe die combinatie werkt. Cult of the Lamb is een spel dat in twee delen is opgesplitst. Er is het roguelike-aspect waarbij je gevaarlijke gebieden betreedt om onuitsprekelijke verschrikkingen onder ogen te zien, allemaal in de poging om valse goden te verslaan die de oude entiteit gevangen hebben gezet die je kracht en krachten geeft. Dit gedeelte speelt als The Binding of Isaac en andere soortgelijke dungeon crawling roguelikes, omdat je bedreigingen moet elimineren, nieuwe uitrusting moet krijgen, terwijl je schade vermijdt en niet in het heetst van de strijd valt. De gameplay hier is ook cruciaal omdat het direct aansluit op het andere hoofdgedeelte: het levenssimulatiegebied. Dit vraagt in feite het Lam om een cultus te leiden en te laten groeien in de naam van de oude godheid die hen beschermt en kracht geeft, en daarom moet je nieuwe cultleden rekruteren uit je schurkenachtige avontuur, evenals het terugbrengen van grondstoffen, goud, voedsel, enzovoort, allemaal zodat je de omvang en impact van je cultus kunt blijven uitbreiden om beter in staat te zijn om het op te nemen tegen de valse profeten die eens bedoeld om je op te offeren.

De twee gebieden werken heel goed samen, want door nieuwe leden en middelen terug te brengen, kun je nieuwe dingen in je cultus bouwen, of faciliteiten verbeteren en beter voor je onderwerpen zorgen. En op dezelfde manier, door dit te doen, zul je in staat zijn om het geloof en de toewijding die je volgelingen genereren te gebruiken om nieuwe upgrades te verwerven, zowel voor het Lam om te gebruiken tijdens het avontuur, maar ook voor de cultus zelf om het verder te verbeteren. Het interessante is dat je op een punt kunt komen waar de levenssimulatiesectie bijna zelfvoorzienend wordt, omdat je volgers kunt hebben die een boerderij runnen, zichzelf opruimen en middelen produceren, allemaal zonder de noodzaak van je hulp. Je zult ze nog steeds moeten inspireren met dagelijkse preken en rituelen om ervoor te zorgen dat hun geloof niet misplaatst is, anders krijg je te maken met muiterij onder je sekteleden, en evenzo zijn onderwerpen niet in staat om zichzelf te voeden, dus je zult moeten terugkeren om maaltijden te bereiden om ervoor te zorgen dat de honger niet op hol slaat. Maar als je aanneemt dat deze plichten en klusjes zijn uitgeschakeld, kun je op een punt komen waarop je je inspanningen kunt richten op het eenvoudigweg avonteren en voltooien van de oorspronkelijke taak om de valse profeten te doden en je beschermende godheid uit hun greep te bevrijden.

Opgemerkt moet worden dat hoewel dit misschien niet veel van een balans lijkt, het beide kanten op werkt. Tegen het begin van het spel zal je cult meer van je aandacht vereisen, omdat volgers de voorzieningen missen om zichzelf op te ruimen, te genezen van ziekte, landbouwgewassen enzovoort. Dit betekent vaak wel dat het life sim aspect meer van je tijd in beslag neemt richting het begin van de game.

Hoewel ik zal zeggen dat de dagen in Cult of the Lamb kort aanvoelen, en vaak tegen de tijd dat je klaar bent met je dagelijkse klusjes volgers zich klaarmaken om naar bed te gaan, zijn de klusjes over het algemeen behoorlijk vermakelijk om te voltooien. Sommige worden gepresenteerd in de vorm van minigames en vragen je om een druk op de knop correct te timen om de taak te voltooien, terwijl andere, bijvoorbeeld vissen, meer een op vaardigheden gebaseerde taak is waarbij je een haaksymbool in een bewegende balk moet houden door op een knop te tikken. Het punt is, hoewel het slechts een deel is van wat Cult of the Lamb biedt, zijn de levenssimulatie-elementen zo goed gepresenteerd en goed ingebakken in de bredere gameplay dat je kunt verdwalen in het voltooien van deze.

Maar als je besluit om je in de grote slechte wereld te wagen, is de gevechts- en actiegameplay die wordt gepresenteerd ook ongelooflijk goed gedaan. De besturing is eenvoudig en gemakkelijk te beheersen, en toch, vanwege de verscheidenheid aan vijanden en vaak grote hoeveelheden projectielen en bedreigingen op het scherm tegelijk, moet je veel focus behouden als je van plan bent te overleven. Ik zal zeggen dat de roguelike random nature hier en daar weer een paar problemen veroorzaakt - zoals in vrijwel elk roguelike-spel - vooral omdat je gewoon vanaf minuut één op de achterste benen kunt staan vanwege een slecht startwapen, of slechte Tarotkaarten die over een run worden getrokken (met deze in wezen perks die het Lam effectiever maken, bijvoorbeeld door aanvallen gifschade te geven, of door een percentage kans te geven om eventueel ontvangen schade te verwaarlozen). Dit werkt natuurlijk beide kanten op, want met een beetje geluk kun je alle uitrusting en items krijgen die het beste bij je speelstijl passen, maar vaker wel dan niet, moet je je gewoon aanpassen aan wat je krijgt.

Al met al is dit echter echt een prachtige game. Het is schattig en toch gruwelijk, gemakkelijk te begrijpen en toch uitdagend, en heeft een geweldige balans tussen roguelike sensatie en kalmerende levenssimulatie. Het is ook zo ontworpen dat je erop terug wilt komen en je cultus wilt blijven uitbreiden en avonturen wilt ondergaan in het diepe onbekende. Hoewel Cult of the Lamb je af en toe kan vragen om iets onsmakelijks te doen, bijvoorbeeld het doden van een ouderling alleen omdat je sekteleden niet van oude mensen houden, valt niet te ontkennen dat dit als geheel een schattig, dwaas, boeiend en door en door briljant spel is.