Net zoals Adam McKay's The Big Short en J.C. Chandor's Margin Call beide films waren die probeerden (en slaagden) in het transformeren van de complexe gebeurtenissen die leidden tot de financiële crisis van de late jaren 2000. Nu, met zijn nieuwe film Dumb Money, probeert Craig Gillespie dat succes te repliceren, maar met een focus op de aandelenmarkt, met name de short squeeze waarbij GameStop en het nu iconische personage Roaring Kitty betrokken zijn.
Tenzij je de afgelopen jaren onder een steen hebt geleefd, zou het ietwat gekke verhaal van GameStop-aandelen iets moeten zijn waar je ooit over hebt gehoord op het nieuws. Het is het verhaal van hoe een groep kleine investeerders het opnam tegen de grote haaien op Wall Street en daadwerkelijk zegevierde, een klassiek David en Goliath-verhaal, gegoten in moderne gevoeligheden. Het was ook onvermijdelijk dat Hollywood er niet aan toe zou komen om de gebeurtenissen in een film om te zetten. Dus de vraag wordt, is Dumb Money je tijd waard?
Hier volgen we Paul Dano als Keith Gill, of Roaring Kitty - de alias die hem tot een wereldwijde beroemdheid maakte. Samen met zijn vrouw en kinderen leeft hij van de hoop ooit rijk te worden van zijn dunne aandelenportefeuille. Kleine besparingen zijn ook buiten het werk zijn grootste hobby, en via online fora zoals Reddit en Twitch bespreekt hij openlijk zijn investeringen met iedereen die wil luisteren. Zijn grote gok is GameStop, een aandeel dat volgens hem aanzienlijk ondergewaardeerd is.
Aan de andere kant van de medaille zien we de haaien op Wall Street en zijn fondsbeheerders zwaar inzetten tegen GameStop, in afwachting van de onvermijdelijke val. Iets dat in alle opzichten had moeten gebeuren; Het was immers de meest logische uitkomst voor het bedrijf. Maar naarmate kleine beleggers hun kracht verzamelen en steeds meer GameStop beginnen te kopen, beginnen de problemen zich aan de horizon op te stapelen, en met miljarden dollars aan onbalans begint paniek zich te verspreiden onder beleggers.
Het lijdt geen twijfel dat Dumb Money vermakelijk is, en Gillespie's film is een goed afgerond, stijlvol stukje vakmanschap dat een veel gemakkelijker verteerbare versie van zijn echte tegenhanger biedt. Dumb Money distilleert op slimme wijze veel van de meer omslachtige concepten die normaal gesproken met aandelen kunnen worden geassocieerd, terwijl ook veel van de complexiteit van de markt wordt overgeslagen. In plaats daarvan ligt de focus meer op kleinere personages en naast het hoofdpersonage Keith Gill volgen we ook een aantal andere individuen.
Dit zijn mensen die dromen, willen breken uit hun dagelijkse leven en durven te hopen op iets groters. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat ze op de een of andere manier worden blootgesteld aan en geïnteresseerd zijn in Roaring Kitty en zijn investeringen in GameStop, deel gaan uitmaken van de beweging en helpen de film emotioneel te verankeren. Aan de andere kant van de medaille krijgen we ook een inkijkje in de fondsbeheerders die wedden tegen GameStop, die, met Seth Rogen in de hoofdrol, tot in de perfectie worden gespeeld, ook al zijn het nogal onderscheidende karikaturen.
Het acteerwerk in het algemeen is een van de grootste sterke punten van Dumb Money en ondanks dat veel scènes en personages weinig met elkaar te maken hebben, afgezien van hun gemeenschappelijke interesse in GameStop-aandelen. Het zijn allemaal emotioneel boeiende kleine verhalen op zich, of het nu gaat om de rijke, verwende miljardairs wier leven op zijn kop wordt gezet, of de eenzame verpleegster die weigert te verkopen en droomt van verandering.
Het is verrassend genuanceerd en ingetogen, vrij van sensatiezucht of ingebedde boodschappen over het kwaad van het kapitalisme. Dumb Money zal nauwelijks de geschiedenis ingaan als een filmische openbaring, maar met sterk acteerwerk en vaak verrassend boeiende personages biedt Gillespie een vermakelijke en goed uitgebalanceerde film die zichzelf niet dom maakt voor het publiek of zichzelf begraaft in technische termen.