Frostpunk 2

Het begon toen de aarde tegen het einde van de 19e eeuw werd getroffen door een ijstijd en de mensheid verschillende manieren probeerde te bedenken om deze ramp te overleven. Dankzij grote kolenslurpende energiecentrales kon de mens nog een laatste stad bouwen en de ondergang van onze soort uitstellen. Het is nu 30 jaar geleden dat de aarde tot ijs bevroor en als nieuwe burgemeester ligt het lot van de mensheid in jouw handen. Het kwam een beetje als een schok toen ik me realiseerde dat de grote stad waar je de leiding over hebt, de stad is die we in het eerste spel hebben gebouwd. Als burgemeester is het jouw taak om ervoor te zorgen dat het overleeft en blijft bloeien. Het is moeilijk om niet te waarderen hoe naadloos het verhaal van de eerste Frostpunk verweven is met het vervolg.

Bijna elk gameplay-element in Frostpunk 2 is ontworpen met een grote stad in gedachten, een voorbeeld zijn de districten. Je bouwt nu zelden individuele gebouwen, maar creëert in plaats daarvan gebieden. Het doet een beetje denken aan hoe het eruit ziet in Cities: Skylines en in SimCity 4. Niets is echter gratis, maar alles heeft een prijs. Het zal jouw taak als burgemeester zijn om een evenwicht te vinden tussen de behoeften van de inwoners en wat je tot je beschikking hebt. De inwoners hebben brandstof nodig om warm te worden, ze hebben huizen nodig om in te wonen en voedsel om te eten. En uw aanbod van arbeidskrachten is niet oneindig. Daarom moet u prioriteit geven aan wat de werknemers zullen doen en wanneer. Ik ontdekte al vroeg dat dit me dwong om constant plannen te maken voor de toekomst.

Hoewel de constructie iets minder ruimte in beslag neemt dan in de voorganger, is het in dit vervolg minstens zo belangrijk. Je moet er altijd voor zorgen dat de inwoners het warm hebben, te eten hebben en ergens kunnen wonen. Als je faalt, zullen de verschillende facties van de stad je herinneren aan je mislukkingen. Om deze groepen tevreden te houden, moet je wetten maken, onderhandelen en ervoor zorgen dat iedereen je leiderschap accepteert. Ze kunnen de stad gemakkelijk aan stukken scheuren als je niet meedoet aan het politieke machtsspel. De groepen zijn heel verschillend en willen meestal dingen terug voor hun steun. Het doordrukken van een nieuwe wet kan betekenen dat je prioriteit moet geven aan het onderzoeken van een technische oplossing voor een specifieke groep. Wat misschien in uw nadeel is, aangezien de kosten van het onderzoek voor iets anders nodig waren.

Bijna elke technologie in de grote tech-boom biedt variaties van dezelfde uitvinding. De facties hebben meestal hun eigen variant van de technologie die je onderzoekt. Daarom moet je ook nadenken over welke variant je het beste kunt kiezen vanuit het oogpunt van behoefte en politiek draagvlak. Het is gemakkelijk om te zien welke groep welke suggestie leuk vindt, dus je moet zorgvuldig kiezen. Het idee waar je achter staat, kan later in de campagne gevolgen hebben. Want het valt op dat de mensen aanwezig zijn bij al je beslissingen, goed of slecht. De stad die je moet uitrusten is niet alleen een zielloze plek waar je god bent, maar je beslissingen hebben tastbare gevolgen voor de toekomst van de inwoners. Dit is iets wat ik erg leuk vind.

Uw keuzes hebben niet alleen invloed op welke groepen en politieke partijen ontstaan, maar ook op wie zal leven of sterven. Beslissingen over wetten, verkenning op de campagnekaart en gebeurtenissen in de stad kunnen bepalen hoeveel mensen hun leven behouden. Tegen de tijd dat je op dit punt in de campagne aankomt, is Frostpunk 2 op zijn best. Want als de stad wordt verscheurd door interne conflicten, heb je meer taken dan je aankunt en beginnen de grondstoffen op te raken. Dan ben je ook het meest betrokken bij de beleving. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad gebeurt dit bij verschillende snelheden. Ik vond dat de eerste drie moeilijkheidsgraden een goede balans boden zonder de campagne te gemakkelijk te maken. De twee moeilijkste instellingen zijn voor degenen onder u die veel ervaring hebben met de tweede en de eerste. Op deze instellingen mag je niet meer dan af en toe een fout maken, voordat de stad instort. Van alle functies die de titel biedt, was het de constructie die ik het leukst vond.

Ik werd al snel verliefd op een nieuwe functie genaamd kolonies. Ze lijken op de stad die je in de voorganger hebt gebouwd. Deze kleinere gemeenschappen zijn er om handelsroutes te creëren tussen verschillende grondstoffen en uw kapitaal. Ze helpen je ervoor te zorgen dat de mensheid weer een dag in de kou overleeft. Naar mijn mening is het een natuurlijke ontwikkeling van het concept. Zelfs als je je grote stad uitbreidt, heb je meer middelen nodig dan je hem in de directe omgeving kunt leveren. Dan moet je op expeditie gaan en kolonies stichten. Dit alles gebeurt zonder je te overweldigen met dingen om te doen. En het is soepel en zonder vertragingen om in en uit te zoomen tussen kolonies, de campagnekaart en je hoofdstad.

Technisch gezien is het erg goed. Texturen en effecten zien er geweldig uit. Ik vind het ook leuk hoe goed de sneeuw is gedaan en hoe de camera aan de randen bevriest. Een klein puntje van kritiek is dat de gebruikersinterface soms een beetje vlekkerig kan zijn. Als je veel dingen tegelijk moet doen, kan het zijn dat er te veel pictogrammen tegelijk op het scherm staan. Ik merkte ook dat het een beetje traag is om de camera te bewegen op hogere instellingen. Aan de audiokant klinkt alles spectaculair, het ijs knispert, de voice-acting maakt indruk en de muziek is goed. Kleine details zoals het luiden van klokken en een stem die verklaart dat er wetten zijn gemaakt, helpen de wereld leven in te blazen. Mijn kritiek op het audiofront is dat veel personages in de wereld geen stemacteurs hebben. Het is jammer als je bedenkt hoe goed het is in de tussenfilmpjes.

Als je Frostpunk leuk vond, denk ik dat je Frostpunk 2 leuk zult vinden. Het is een groter en grootser vervolg. Ik vind het ook leuk dat de mensen een sterkere aanwezigheid in het verhaal hebben gekregen, het draagt ertoe bij dat de stad organischer en levendiger wordt. Er zijn maar weinig indieprojecten die een verhaal over menselijkheid en overleving zo goed overbrengen als dit. Het is ook een verhaal over mens zijn en elkaar niet altijd begrijpen. Toen mijn eerste playthrough in een ramp eindigde, dacht ik aan de Toren van Babel. In hun zoektocht om meester van de aarde te worden, begon iedereen elkaar te haten. De droom werd van binnenuit verscheurd en het hele experiment eindigde met de ineenstorting van de stad. Ik leerde hiervan en probeerde de mensheid weer op te warmen. Het is iets waarvan ik denk dat jij het ook moet doen, want dit is je tijd waard.