Heart of Stone

Een aanzienlijk deel van mij bewondert stilletjes de aanpak van Netflix hier, in de manier waarop ze echt weigeren het idee op te geven om een goede basis te bouwen om een spionage-universum op te baseren. Netflix wil natuurlijk niets liever dan een eigen James Bond, of een eigen Ethan Hunt, maar al hun pogingen zijn nogal flauw geweest. The Gray Man viel tegen. Net als Red Notice, The Night Agent en 6 Underground. Vier flops betekent voor Netflix echter niets meer dan dat ze zich simpelweg (vlak na elkaar en in een razend tempo) op het volgende spionagescript storten en de productie op een nieuwe poging aftrappen. Schaam je voor iedereen die opgeeft.

Net als Goldeneye of waarom niet Mission Impossible 3, is Heart of Stone gebaseerd op de oude beproefde spionagethrillerpremisse waarin een schurkencollectief van plan is de sleutels van een superkrachtige satelliet te stelen om deze te gebruiken als een wereldvernietigend superwapen. In de weg staat een enkele agent, en in dit geval is hun naam niet James of Ethan... Haar naam is Rachel en ze wordt gespeeld door Wonder Woman ster Gal Gadot.

Gadots personage is de agent van de agenten. Het beste van het beste. En als de film begint, werkt ze undercover als een dubbelagent, nadat ze MI6 heeft geïnfiltreerd, die probeert te infiltreren in het netwerk van 's werelds meest invloedrijke en gevaarlijke wapensmokkelaars. Rachel Stone maakt deel uit van het "House of Cards", een superagentencollectief dat de "Heart" -satellietprocessor bestuurt, die niet alleen 's werelds krachtigste wapen is, maar ook alles bestuurt, van verkeerslichten tot treinsystemen. De Heart controleert de hele wereld en wie de Heart bestuurt, controleert de hele planeet. Natuurlijk heb je films gebaseerd op precies hetzelfde vermoeide idee al 600.000 keer gezien en het verbaast me dat het echt niet meer mogelijk lijkt om een origineel spionageverhaal te schrijven.

Het script werd geschreven door dezelfde man die de Netflix-hit The Old Guard schreef en regisseerde, Tom Harper. Dit is geen enorm dure film, in dezelfde geest als het monster dat Red Notice was, en dat heeft vooral te maken met het feit dat Heart of Stone niet veel belangrijke filmsterren heeft, afgezien van Gadot. Er is hier geen Ryan Reynolds, Ryan Gosling, Chris Evans of The Rock, wat betekent dat Netflix geen tientallen miljoenen dollars aan salarissen hoefde uit te geven en dus hebben Harper & Co meer moeite kunnen steken in actiescènes en productieontwerp, wat helaas niet echt te zien is. Dit komt omdat Heart of Stone een van de lelijkste speelfilms is die ik in jaren heb gezien op het gebied van fotografie, belichting en decorstukken. Het spreidt zich uit als niets anders en de mix tussen donkere bunkers zonder karakter en besneeuwde CGI-bossen vormt een deprimerend geheel.

Het verhaal is, zoals ik al eerder zei, net zo moe, voorspelbaar, onorigineel en slap als het is geweest in alle pogingen van Netflix tot spionagethrillers en de personages voelen grotendeels meer als slechte karikaturen dan echte agenten met het vermogen om te doden. De actiescènes zijn goed ingestudeerd, en Gadot en 50 Shades hunk Jamie Dornan doen hun best om de choreografie te laten werken, maar afgezien van af en toe een smackdown in een loft in het centrum van Parijs, is er hier echt niet veel dat opvalt. Bovendien mist Gadot duidelijk alle charisma, présence en intensiteit die nodig zijn om een spionagethriller op haar dunne schouders te dragen. Het is zowel hier als in het miljoenenproject Red Notice duidelijk dat Zack Snyder Gadot als Wonder Woman castte op basis van haar de juiste look om Diana Prince te portretteren in plaats van haar ongelooflijke acteervermogen. In Heart of Stone slaagt ze er niet in om een enkele emotie over te brengen en voelt haar 'superagent' zich meestal gewoon verloren, bovenop het feit dat ze het nodige charisma ernstig mist. Doe jezelf een plezier, besteed de uren aan iets verstandigers en vermijd deze onzin in alles wat je doet.