"Hé... Niet aanraken!" riep Ford M-Sport-coureur en voormalig WRC-wereldkampioen Ott Tänak toen ik voorzichtig de versnellingspook van zijn WRC Puma pakte en er een paar keer aan trok. Ik mocht de handrem, het stuur of de versnellingspook niet aanraken en werd hier snel van op de hoogte gebracht. In principe is er natuurlijk niets goed aan een grijzende, door videogames geobsedeerde man die in een op maat gemaakte, stationaire raceauto zit die honderdduizenden ponden waard is en aan de versnellingspook trekt. Maar ik kon er ook niets aan doen. Waarom zou ik dat willen? Ik wilde eigenlijk gewoon de 'klik' van de sequentiële versnellingsbak voelen, hoe lang de reis was tot de versnelling werd ingeschakeld, hoe traag het was, hoe luid de klik zelf was toen de volgende versnelling werd ingeschakeld en hoe de joystick zelf in mijn hand zou voelen. Ik wilde het gewoon meemaken.
Want hier bij Gamereactor lag de focus in onze speciale sim-raceruimte op het vinden van de perfecte sequentiële versnellingsbak die precies het juiste gevoel geeft van rijden in een echte rallyauto. De Clubsport-versnellingsbak van Fanatec werd afgekeurd en vervangen door het eerste sequentiële model van Heusinkveld, dat vervolgens werd vervangen door de versnellingsbak van Aiolog, die vervolgens werd vervangen door VMN, die vervolgens werd vervangen door Meca Shifter, die vervolgens werd vervangen door MME Simsport Shifter, die vervolgens werd vervangen door Simagic Q1, die vervolgens werd vervangen door de sequentiële versnellingsbak van Oktane Design, die vervolgens werd vervangen door een Moza Racing SGP Shifter. En hier zijn we nu, al een aantal maanden.
Zoals we al weten, heeft Heusinkveld onlangs MagShift uitgebracht en hebben we het gereviewd. Ik vroeg om een review-eenheid rechtstreeks van de fabrikant te lenen, maar kreeg geen antwoord, ondanks drie verzonden e-mails. Ondanks het feit dat ze een volledig functionerende relatie hebben met Heusinkveld en hun PR-afdeling en ondanks het feit dat ze hun Sprint pedalen, hun Ultimate pedalen, hun Ultimate Plus pedalen en hun handrem hebben beoordeeld. Dus ik betaalde €450 voor MagShift uit eigen zak (inclusief belasting, verzendkosten, douane) en was meteen teleurgesteld toen het niet werkte zoals bedoeld. De magneet en zijn functie waren defect op mijn versnellingspook, wat betekende dat hij vaak vast kwam te zitten in de schakelstand, en daarom gaf ik hem een lage beoordeling. Heusinkveld had in mijn wereld behoorlijk gefaald met een van de meest gehypte versnellingsbakken in de simrace-wereld.
Maar hey! Schande over degenen die het opgeven. Sven Heusinkveld & Co. gingen weer aan het werk en nadat ze de versnellingspook uit hun eigen webshop hadden gehaald, corrigeerden ze de fout voordat ze aan een nieuwsgierig simracepubliek aankondigden dat ze nu het probleem hadden opgelost met hoe de versnelling regelmatig in een van de twee posities die hier te vinden waren. Kort daarna kwam er een mail binnen met de vraag of we de nieuwe (geüpdatete) versie wilden bekijken. Zeker! Ik antwoordde. Ik heb er geen probleem mee om een review van een product te herschrijven als blijkt dat de fabrikant zelf de fout herkent, herstelt en vervolgens opnieuw begint. Zoals hier. En ja hoor, de MagShift is verbeterd en werkt zoals hij eerst bedoeld was.
Toen ik aan de versnellingspook van Tänak trok, was het meteen duidelijk dat het schakelen van een van de huidige WRC-auto's een beetje magnetisch aanvoelt. De aanvankelijke weerstand is niet erg groot, maar wanneer hij loslaat, is de stick supergemakkelijk in positie te trekken om omhoog of omlaag te schakelen. Het voelde ook gemakkelijker aan met minder weerstand om terug te schakelen versus op te schakelen, wat gemakkelijk instelbaar is op de bijgewerkte MagShift. Ik zal niet te gul zijn met de complimenten hier in mijn conclusies. Het is misschien niet bijzonder 'gemakkelijk', aangezien de stelschroeven aan de zijkant van de MagShift het enige minpuntje zijn dat ik hier kan vinden, naast het ontwerp, dat ik nog steeds lelijker vind dan nodig is. Er zijn drie schroeven aan weerszijden van de versnellingsbak zelf en deze bepalen de totale weerstand, de weerstand voor 'opschakelen' (afzonderlijk) en 'terugschakelen', en voor degenen die nu verschillende hoeveelheden weerstand willen.
Dit is natuurlijk briljant voor degenen die echt een echte auto willen nabootsen en een zo vergelijkbaar mogelijk gevoel in hun sim-rig willen vinden. Meer fabrikanten zouden dezelfde tuning-opties moeten aanbieden. Het enige probleem met MagShift is dat de stemschroeven aan de zijkanten zijn ingebakken en lastig te bereiken zijn, vooral gezien het feit dat de schroefkoppen zo ondiep zijn dat de meegeleverde toetsen niet ver genoeg in de schroef zelf reiken om te voorkomen dat ze wegglijden en dus de kop afronden. Als Heusinkveld in plaats daarvan de schroeven aan de buitenkant, duidelijk zichtbaar, had gezet en had gekozen voor een traditionele M5 zeskantkop, had dit volledig voorkomen kunnen worden en zou het absoluut de voorkeur hebben gehad.
Minus dit vrij minimale probleem heb ik nul klachten over de MagShift (MK2), die nu een absoluut briljante sequentiële versnellingsbak is. Die eerste 'beet' van de magneet en de lengte van de slag naar 'opschakelen' of 'terugschakelen' is perfect uitgebalanceerd en geeft een perfect autogevoel dat ongelooflijk dicht in de buurt komt van echte WRC-auto's, in mijn bescheiden ervaring. Ik hou van de meegeleverde montageplaat die een enigszins scheve schakelpositie mogelijk maakt (briljant!), Ik waardeer het handvat (rechtstreeks overgenomen van hun handrem) dat altijd even stevig als stijlvol en comfortabel is geweest, en ik waardeer de opname van drie drukknoppen die je kunt programmeren zoals je wilt.
De MagShift (MK2) is een beetje te duur, maar hij is ook absoluut briljant en vergeleken met veel andere versnellingsbakken op de markt, en hij geeft een steviger en realistischer schakelgevoel dat meer aanvoelt alsof je een versnellingsbak gebruikt in een echte raceauto in plaats van versnellingen te 'klikken' in een videogame.