Homeworld 3 Preview: We worden een War Games-meester

Homeworld 3 staat voor de deur, en met dat geval is er onlangs een "War Games"-demo beschikbaar gesteld als onderdeel van de nieuwste Steam Next Fest. Het is een modus die teamgebaseerde RTS combineert en is geïnspireerd op roguelike-games. Hoewel het maar een klein deel van het spel is, bevat het een volledige tutorial, waardoor we uitkijken naar wat " uitgebreide campagnemodus" betekent.

De demo is beperkt tot slechts vier kaarten, en je bent afhankelijk van medespelers, die in mijn ervaring niet altijd even bekwaam zijn. Je kunt er ook voor kiezen om met vrienden te spelen, en wat je ook bereikt in de demoversie, wordt meegenomen naar de volledige game. Dat is een enorme motivator voor mij.

Het spel is uitgegeven door Gearbox en ontwikkeld door Blackbird Interactive. De laatste game die ik me van hen herinner is Hardspace: Shipbreaker, maar Homeworld is misschien wel hun primaire serie. Het begon oorspronkelijk met een spel dat in 1999 door Relic Entertainment werd ontwikkeld en uitgegeven door Sierra Studios, wat in mijn jeugd garant stond voor kwaliteitsentertainment. Het laatste spel van Blackbird was een prequel op het originele spel, om de verwarring nog groter te maken. Homeworld 3 maakt alles echter meer chronologisch en speelt zich af na alle andere spellen. Geen wiebel-wiebelige, tijdige-wimey dingen meer. Tot mijn verbazing is de design director, de maker van de soundtrack en de hoofdschrijver (Marin Cirulis) dezelfde als in het originele spel, en het is best gek om na te denken over het niveau van continuïteit dat dit, in theorie althans, biedt.

Sommigen zullen misschien klagen dat het spel, ondanks dat het mooi is, niet het volledige moderne grafische potentieel benut van het gebruik van Unreal Engine 4 in plaats van de nieuwe versie UE5 - maar het is minder dan een jaar oud, en computerspellen op deze schaal kosten gewoon tijd om te maken. De wedstrijd is nu al een paar keer uitgesteld, dus we hopen dat we het deze keer kunnen houden tot 13 mei. Dat gezegd hebbende, en dit is met het voorbehoud dat de volledige game aanzienlijk anders is, is de game niet zo veeleisend als anders aangegeven. Ik draaide constant op meer dan 100 fps met een RTX 4080 in 4K, en dat ondanks het feit dat er nogal wat bewegende elementen tegelijk op het scherm staan, alles kan in- en uitzoomen en de camera zelfs door objecten kan vliegen (asteroïden bijvoorbeeld), en inzoomen op opgebouwde gangen. Het is de eerste paar keer enorm overweldigend in visuele zin.

Het spel zelf, in de zeer beperkte modus, is eigenlijk heel eenvoudig. In een geavanceerde sci-fi-setting die op zijn hoogtepunt is maar begint af te nemen, moet je middelen verzamelen, een gevechtsklare vloot bouwen, nieuwe en betere eenheden onderzoeken en overleven tegen aanvallende vijanden. De sleutel hier is schaal. Je hebt 60 vliegtuigen tot je beschikking, geen eenheden met X aantal eenheden in elk zoals je vaak gewend bent, maar 60 individuele eenheden, en dat is nog maar het begin. In de ruimte zijn en bewegen tussen enorme asteroïdengordels, gigantische kerkhoven van ruimtevaartuigen en in staat zijn om het omringende terrein te gebruiken om je achter te verschuilen in ware Star Wars -stijl is behoorlijk indrukwekkend, net als de licht-, schaduw- en stofeffecten die optreden.

Om het een beetje gemakkelijker te maken, is er maar één bron om in de gaten te houden, en het verzamelen ervan is, zo niet volledig geautomatiseerd, er dan dicht bij in de buurt. Als je veel C&C hebt gespeeld, herken je de logica en aanpak, en dat is waarschijnlijk een goed idee, want het militaire gedeelte vereist je volledige aandacht. Toegegeven, bewegen in drie dimensies is gewoon heel anders dan je gewend bent, en het vergt enige oefening. Bovendien, nadat je onder de indruk bent van de schaal, het detail en de op licht gebaseerde reflecties, realiseer je je dat er een enorm verschil is in de fysica van wapentypes, realiseer je je ook dat het gebruik van terrein essentieel is om te overleven en de vijand te verrassen. Er komt nogal wat micromanagement bij kijken, en hier komt mijn enige kritiek bovenop een verder goede tutorial, en dat is dat "beweging annuleren" en gratis camerabesturing beide standaard aan de rechtermuisknop zijn gekoppeld, en dat veroorzaakt gewoon veel problemen in kritieke situaties - wat je je pas na een paar games realiseert.
Maar zou ik dit nu spelen, als de campagne echt onbekend is? Ja, dat zou ik eigenlijk wel doen. Ik hoop echt dat Blackbird volhoudt dat de aankomende DLC gericht is op coöp, zodat je kunt genieten van singleplayer zonder ooit extra content te kopen, terwijl coöp het extra voordeel heeft dat je echt het gevoel hebt dat je een van de vele vlootcommandanten bent die proberen de beschaving te behouden.