Lies of P

Fans snakken al meer dan acht jaar naar een vervolg op Bloodborne, maar nu FromSoftware de gamewereld in vuur en vlam zet met zijn recente openwereldepos Elden Ring, is het onwaarschijnlijk dat we er binnenkort een zullen zien. Op zoek naar dit meteoorgrote gat in de harten van gamers is Lies of P, een Souls-achtige die ernaar streeft dezelfde sombere sfeer en risico voor beloningsnatuur te creëren die ons verliefd maakte op de PS4-klassieker. Nu Bloodborne wordt vereerd als een van de beste titels van de laatste consolegeneratie, is dit een waardevolle aanvulling voor een volwaardig vervolg?

Niet alleen put Lies of P uit Bloodborne voor inspiratie, maar het is ook losjes gebaseerd op de populaire roman The Adventures of Pinocchio uit 1883. Hier speel je als een gehumaniseerde versie van ieders favoriete houten pop en bevind je je in een wereld waar poppen in een moorddadige razernij zijn gedreven. Zoals ik al eerder zei, is het losjes gebaseerd op het boek, dus je zult bekende gezichten zoals Geppetto en Jiminy Cricket tegenkomen op je reis, maar verwacht niet dat je iconische scènes zoals het transformeren in een ezel op Pleasure Island opnieuw zult beleven.

Meteen verdient de game mijn lof voor het levelontwerp. Ik vreesde gezien wat ik uit de demo zag dat ik me de volle tijd een weg zou banen door sombere straten geïnspireerd door het Engeland van het Victoriaanse tijdperk, maar dat is gelukkig niet het geval. Gedurende mijn tijd met het spel merkte ik dat ik door een verschillende reeks locaties vocht, waaronder verlaten fabrieken, desolate kerken en bossen opgetuigd met berenvallen. Deze uitgestrekte levels bevatten, net als het beste van het genre, ook tal van snelkoppelingen om terug te keren naar lantaarns (het equivalent van vreugdevuren) en er zijn veel verzamelobjecten te vinden door te verkennen.

Combat is in wezen het brood en de boter van Souls-achtige titels en ik heb het gevoel dat Lies of P op deze afdeling gemengde resultaten oplevert. Beginnend met de positieve punten, biedt het spel spelers een schat aan opties waarmee ze hun karakter en vaardigheden kunnen vormen om het beste bij hun speelstijl te passen. Het introduceert ook een paar interessante rimpels van zichzelf, waardoor het opvalt in wat het afgelopen decennium een behoorlijk verzadigd genre is geworden.

De eerste van deze originele ideeën is de mogelijkheid om handvatten en messen van twee verschillende wapens te combineren, zodat je het beste uit hun individuele eigenschappen kunt halen. In het begin van het spel combineerde ik een zwaard dat gifschade uitdeelde met een harde slagmoersleutel om een dodelijk nieuw superwapen te creëren. Spelen met verschillende combinaties was altijd leuk en je kunt je aangepaste wapens gewoon terugbrengen naar hun standaardversies bij je laatste lantaarn.

Een andere nieuwe mechanic, die enigszins aan Sekiro doet denken, is de mogelijkheid om verschillende prothetische armen uit te rusten die hun eigen sterke punten hebben in gevechten. Een van deze trekt bijvoorbeeld vijanden naar je toe als een grappling hook, en een andere is zo'n beetje een vlammenwerper. Hoewel veel van deze behoorlijk ineffectief zijn totdat ze worden geüpgraded, zijn ze nog steeds een geweldige manier om wat extra schade in een mum van tijd aan te pakken zonder afhankelijk te zijn van items.

Naast het levelen van de verschillende attributen van je personage met het equivalent van Souls van de game, is er ook een secundaire skill tree die je ontgrendelt na de proloog van de game. Met behulp van zeldzame materialen die bekend staan als Quartz, kun je hier nieuwe buffs bereiken, zoals het vergroten van je itemcapaciteit en het verlengen van de stagger-tijd van vijanden. Je kunt ook verdere vaardigheden ontgrendelen, afhankelijk van waar je deze Quartz in de skill tree plaatst en deze kunnen op elk moment worden herwerkt, waardoor je de vrijheid hebt om te experimenteren.

Wat de minpunten betreft, is de grootste klacht die ik had met de gevechten en de game als geheel hoe straf oneerlijk het soms kan aanvoelen. Je rolt misschien met je ogen en denkt dat dat een verwacht onderdeel is van dit soort games, maar hoor me uit! Hoewel dit tot op zekere hoogte waar is, merk ik dat het grootste deel van mijn frustratie in Souls games voortkomt uit mijn eigen incompetentie en niet uit de systemen van het spel zelf.

Binnen gevechten put het blokkeren niet alleen het uithoudingsvermogen uit, maar ook je HP, tenzij je een extreem riskant en goed getimed perfect blok moet landen. Hierdoor vertrouw je op ontwijken om je HP te behouden en dit kan snel door je stamina-balk eten en je volledig kwetsbaar maken. De scherpte van je wapen verslechtert ook naarmate je het meer gebruikt, waardoor je je moet terugtrekken en slijpen voordat je terugkeert naar een gevecht. Je mes heeft een ondraaglijke hoeveelheid tijd nodig om terug te keren naar volledige scherpte, en zoals je waarschijnlijk weet van dit soort games, kunnen een paar seconden het verschil zijn tussen leven en dood.

Zoals ik al eerder heb aangestipt, strekt deze straffe moeilijkheidsgraad zich uit tot alle gebieden van het spel en er waren enkele secties die opzettelijk wreed aanvoelden. In een gebied moest ik bijvoorbeeld over een smalle balk boven een poel van gif lopen terwijl een vijand buiten mijn bereik projectielen naar me gooide. Elke keer dat mijn voet enigszins verkeerd was uitgelijnd, werd ik direct in het giftige zwembad eronder geslagen en gedwongen om opnieuw op te starten. Ik slaagde er zelfs in om mijn perfecte blokken consistent te krijgen tijdens dit gedeelte, maar het weerhield me er nog steeds niet van om mijn evenwicht te verliezen en in de giftige doodsval te vallen.

Dat gezegd hebbende, denk ik nog steeds dat Lies of P een aantal opwindende nieuwe ideeën op tafel brengt en de moeite waard is om te bekijken voor Souls-achtige fans die die Bloodborne-jeuk willen krabben. De vrijheid om te experimenteren met verschillende wapencombinaties en prothetische armen hield het gevecht altijd boeiend, zelfs als het soms te frustrerend aanvoelde om te verdragen. Laten we onze vingers gekruist houden dat het kwaliteitsniveau van de basisgame kan overslaan naar de aankomende gezamenlijke DLC met Wo Long: Fallen Dynasty.