Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name

Het zou moeilijk zijn om een videogameserie te noemen die de cultuur, waarden en eigenaardigheden van Japan met zoveel precisie en zorg heeft laten zien als het werk van Ryu Ga Gotoku Studio. De Yakuza-serie, zoals we die in het Westen kennen, wordt altijd gekenmerkt door zijn enorme aandacht voor detail, het aantal activiteiten dat je kunt doen en de complexiteit van de verhalen. Want hoewel dit actietitels zijn die draaien om de machtsstrijd van de Japanse criminele onderwereld, zijn er ook momenten om te onthouden die draaien om vriendschap, familie, eer en liefde. Like a Dragon (zoals de serie nu definitief heet) heeft zijn verhaal geëvolueerd zoals Yakuza zelf is geëvolueerd in Japan. En het hele proces heeft altijd om één naam gedraaid: Kazuma Kiryu.

De Draak van Dojima, vierde voormalig hoofd van de Tojo-clan. De legendarische Yakuza. Zijn verhaal had moeten eindigen in Yakuza 6: Song of Life, toen hij zijn meer dan alleen pensioen had verdiend nadat hij met letterlijk iedereen te maken had gehad om aan zijn vorige leven te ontsnappen en alles op te geven om zijn dierbaren te beschermen. Nu het gewicht van de serie op de schouders van Ichiban Kasuga rust, komt de definitieve estafette tussen het verleden en de toekomst over een paar maanden met Like a Dragon: Infinite Wealth. Maar om dat verhaal samen te weven en afscheid te nemen van de actieserie om plaats te maken voor de turn-based RPG, begon RGG na te denken over het maken van een "ouderwetse" DLC met Kiryu, maar wiens verhaal werd uitgerekt als kauwgom om een complete titel als deze te creëren Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name.

Like a Dragon Gaiden wordt verlamd door de gebeurtenissen van Yakuza: Like a Dragon, aangezien Kiryu's verhaal als agent van de Daidoji-factie parallel loopt met het verhaal van Ichiban in Yokohama. Onnodig te zeggen dat als je nog nooit een game in de Yakuza-serie hebt gespeeld, het verhaal een beetje verwarrend kan zijn. Om een lang verhaal kort te maken, Kiryu ontsnapt uit de Yakuza-wereld door zijn dood in scène te zetten en ermee in te stemmen om als undercoveragent te werken voor een mysterieuze organisatie genaamd de Daidoji-factie, totdat in de loop van een operatie een van de belangrijkste Yakuza-clans zijn dekmantel opblaast en hun afpersingsdraden naar hem toe begint te weven om hem weer betrokken te krijgen bij de zaken van de criminele onderwereld.

Laten we in het begin eerlijk zijn. Toen vorige week het nieuws bekend werd dat het zes maanden had geduurd om deze titel te ontwikkelen, was het voor mij ineens allemaal een stuk logischer, omdat dit een atypische Like a Dragon is. Het richt zich veel meer op boodschappen, zijmissies en minigames dan alle voorgaande titels, en hoewel het een hoofdverhaal heeft met de klassieke elementen van de serie, mist het de "oomph" en het tempo dat een origineel avontuur zou hebben.

Natuurlijk brengt het ook de traditionele stijl van gameplay terug in real-time gevechten, waardoor turn-based gevechten overblijven voor Ichiban Kasuga en de nieuwe mainline-serie. Dit is Kiryu's afscheidsspel en we gaan in realtime genieten van elke stoot, trap en motorworp alsof het onze laatste is. We hebben nu twee verschillende vechtstijlen om op elk moment vanaf het begin van een gevecht uit te kiezen. De Yakuza-stijl (beestachtige slagen en behoorlijk bloederige afwerkingen) en de Agent-stijl, een veel elegantere gevechtsdiscipline waarin we gerichte aanvallen op een enkele vijand gebruiken en het gebruik van gadgets die wel eens deel zouden kunnen uitmaken van het arsenaal van James Bond. Beide stijlen werken goed samen en hebben elk hun eigen vaardigheidsboom waarin je nieuwe combo's, power-ups en het gebruik van technieken kunt ontgrendelen. En door gebruik te maken van de kracht van next-gen consoles om over te schakelen tussen verkenning en gevechten, zul je merken dat je meer op zoek bent naar ontmoetingen met bendeleden en yakuza's, alleen al voor het plezier van het vechten.

En zelfs nadat je de helft van de Sotembori-wijk een schop onder de kont hebt gegeven (waar het grootste deel van het plot zich afspeelt), kun je nog steeds naar The Castle gaan als je een extra moeilijkheidsgraad wilt. Het kasteel is als een enorm pretpark voor volwassenen vol met casino's, gokholen, cabaret en een Colosseum waar je je kunt overgeven aan een razernij van baton-bashing, alleen of in het gezelschap van bondgenoten in veldslagen in Gladiator-stijl. Ik geef toe dat als deze serie spellen er niet was geweest, ik niet veel van de traditionele oosterse spellen zoals Oicho-Kabu of Koi Koi zou hebben gekend, maar de arcades met Sega-klassiekers bevatten de complete spellen, en er is een optie uit het hoofdmenu om ze direct te gaan spelen met een vriend met twee controllers. Ik heb letterlijk duizenden virtuele yen uitgegeven om weer in vorm te komen in Virtua Fighter 2 en Sonic the Hedgehog in-game te spelen, de hook te spelen in de SEGA-arcades.

Als Yakuza altijd al een nostalgisch tintje heeft gehad, wordt het hier tot het uiterste geaccentueerd. Het hele spel zoekt constant de medeplichtigheid van de ervaren speler van de serie, of het nu gaat om gevechten en re-enactments van de beste momenten van de serie, of om secundaire personages die opnieuw verschijnen om samen een zijmissie of een grap te hebben.

Al met al is Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name een titel die dient als een brug tussen de twee hoofdseries door de plotgaten op te vullen die zijn overgebleven van Yakuza: Like a Dragon, terwijl het ook een compleet nieuwe epiloog biedt aan Kazuma Kiryu als hoofdrolspeler, voordat hij zijn troon afstaat als Like a Dragon's hoofdpersoon van Ichiban Kasuga. Onnodig te zeggen dat als je van plan bent om over een paar maanden Infinite Wealth te spelen, dit het best mogelijke startpunt is.