Er bevindt zich een prachtige mix van routines en een contrast in de overkoepelende thematiek in dit indie-avontuur dat het voor mij een van de beste game-ervaringen (tot nu toe) maakt voor mij. Het combineert een ogenschijnlijke kinderachtige esthetiek met volwassen, duistere onderwerpen en bedachtzame details om een verhaal te vertellen waar weinig games zich aan wagen. Night in the Woods weet het gevoel van onzekerheid als jong"volwassene" te grijpen, de lastige keuzes die we moeten maken tijdens de periode en de dillema's die deze met zich meebrengen. Het gaat over de dagelijkse lasten en uitdagingen van de Amerikaanse arbeidersklasse en hoe een klein Amerikaans stadje een langzame dood tegemoet gaat. Het is gelaagd en genuanceerd zonder ooit pretentieus of overdreven kunstzinnig te worden. Het is gewoonweg een verbazingwekkend avontuur.
Het is iets meer dan drie jaar geleden dat de vrienden Alex Holowka en Scott Benson op Kickstarter 45,000 euro vroegen om hun gezamenlijke droom, het ontwikkelen van hun eigen adventuregame, te verwerkelijken. Slechts een week later hadden ze iets meer dan 200,000 euro verzameld en zijn toen direct begonnen. Night in the Woods verscheen al enkele weken geleden en mijn review heeft enige tijd op zich laten wachten. Waarom? Gedeeltelijk omdat ik veel te doen had thuis en niet de tijd had om zoveel tijd te steken in dit avontuur, maar ook omdat het een titel was die ik slechts enkele uren per keer wilde spelen. In mijn geval was dat een perfecte manier om de tijd en gebeurtenissen in de game te verwerken, iets dat de betoverende wereld van Maes voor mij nog geloofwaardiger maakte.
Het verhaal draait om een kat genaamd Mae. Ze is net gestopt met haar opleiding en keert terug naar haar ouderlijk huis. Ze kiest, iedere dag, met welke vrienden ze in het stadje de avond wilt doorbrengen en de focus ligt hier duidelijk op het vertellen van het verhaal en de heerlijk ingewikkelde, interessante personages en minder op de gameplayelementen. Bea, Gregg en Angus zijn allemaal vrienden en verschillen ieder erg qua persoonlijkheid. Alle drie zitten vol met leven en hun gedachten zorgden er voor dat ik na het afsluiten van mijn PlayStation 4 nog veelvuldig aan de game dacht. De dialoog is subliem en de behandelde thema's zijn, zoals eerder al gezegd, op een intrigerende en intelligente wijze gestructureerd en verteld.
Aangezien er zo lang over hebt gedaan om Night in the Woods te reviewen betekent het dat ik niet de maken had met de technische problemen waarvan het avontuur net na de release last van had. Ik heb de game dan ook gespeeld zonder tegen enige technische problemen op te lopen. In Night in the Woods verbaas is me constant over de visuele variatie en het slimme gebruik van de natuurlijke belichting in sommige omgevingen waarbij de avondzon, maanlicht en de magische ochtendmist prachtig tot leven komen in deze game.
Afhankelijk van de personages waarmee Mae omgaat beleef en zie je andere dingen. De game-ervaring verschilt afhankelijk van je keuzes en de herspeelwaarde is daarom behoorlijk hoog. De game zit ook vol met mysteries. Night in the Woods is genuanceerd en bevat meerdere perspectieven op de onderwerpen die het bevat. De dialogen zijn briljant, maar echt briljant. Dat is een fantastische presentatie aangezien de kat in dit verhaal zo lijkt weggelopen uit een uitklapboek voor kinderen en alsnog echter aanvoelt dan bijvoorbeeld een Geralt of Rivia of een Alan Wake.
Men heeft met Night in the Woods een mix gemaakt van Animal Crossing en Twin Peaks, met een beetje Life if Strange en Alan Wake er over heen gestrooid en uiteindelijk ook nog een snufje Limbo. Het is een combinatie om makkelijk verliefd op te worden en moeilijk om weer los te laten. Mae en haar morele verplichtingen evenals het mysterie in het bos, die mijzelf angst aanjagen als enorm nieuwsgierig maken, zijn iets dat iedere gamer moet meemaken. Net als Braid en ourney is die een indieparel die je moet ervaren. Er zit een duistere laag onder het verhaal die erg stijlvol is ontworpen en doet denken aan het beste werk van HP Lovecraft en Chris Wares.
Mae en haar morele verplichtingen evenals het mysterie die er in het bos, die zowel bang me en creëerde een enorme nieuwsgierigheid, is iets wat ik zou je zeggen dat elke gamer nodig om te ervaren. Net als bij Braid en Journey, dit is een indie-diamant die je hoeft alleen maar te ervaren. Er is een duisternis onder de oppervlakte van dit verhaal dat zeer stijlvol is ontworpen en doet denken aan HP Lovecraft en Chris Ware beste werk.
Het zijn met name de details die Night in the Woods zo memorabel maken en alhoewel ik graag het verhaal wil bespreken, wat er gezegd is en hoe ik enkele gedenkwaardige scènes heb ervaren - heb ik veel liever dat je dat zelf meemaakt. Nieuwsgierigheid, depressie, vriendschap, melancholie, loyaliteit, onzekerheid, cynisme zijn de thema's die hier allemaal in voorkomen. Zelfs al komt het avontuur traag opgang, de reis van het avontuur is er een die je niet kan missen. Persoonlijk, vond ik dit zelfs leuker dan mijn "Game van het Jaar" van afgelopen jaar: Inside.