One Lonely Outpost

Landbouwsimulators zijn al lang een populair genre in de gamewereld en met hits als Harvest Moon en Stardew Valley hebben miljoenen gamers ontspanning gevonden in het verzorgen van een virtuele boerderij. De nieuwste titel om succes te zoeken tussen de digitale landbouwgronden heet One Lonely Outpost, maar in plaats van klassieke omgevingen van groen en harmonie, proberen we in plaats daarvan een samenleving op te bouwen op een buitenaardse planeet.

Het uitgangspunt is vrij eenvoudig. Je begint met het creëren van je eigen personage en dan krijg je de taak om een verre planeet te koloniseren en een samenleving op te bouwen ver weg van de aarde. Dus als je ruimteschip eenmaal is geland, draait het allemaal om het delven van mineralen, het wegblazen van zand en het verbouwen van gewassen, terwijl je langzaam meer leert over het hemellichaam dat je nieuwe thuis is geworden. Er is niets geavanceerds of innovatiefs in het verhaal of de gameplay, en alles wat er in One Lonely Outpost gebeurt, hebben we eerder in soortgelijke avonturen gezien.

Hoewel het recept bekend is, betekent dat niet dat de smaken niet lekker zijn. Want deze kleine indietitel biedt veel charme en sereniteit met zijn relaxte speelbaarheid en focus op sfeer en sfeer. De knappe pixelart doet goed werk om de sombere omgeving over te brengen, en na verloop van tijd zie je de bruingrijze planeet langzaam groener en levendiger worden terwijl je het land bebouwt en je boerderij uitbreidt.

Het moet echter gezegd worden dat de besturing soms een beetje onnodig ingewikkeld kan zijn (vooral op de console), en dat er soms veel te veel drukken op de knop nodig is om eenvoudige taken uit te voeren. Voor het afbreken van mineralen (iets wat je vrij vaak moet doen) hoef je bijvoorbeeld maar een klein beetje op de knop te drukken, maar in plaats daarvan moet je eerst het juiste gereedschap inschakelen en vervolgens op een andere knop drukken die de steen in kwestie langzaam verplettert. Het klinkt misschien als een kleinigheid, maar in een spel met veel kleine taken die dagelijks moeten worden gedaan, verpesten de onhandige bedieningselementen de flow.

Het tempo in het algemeen had ook aanzienlijk kunnen worden opgevoerd, omdat het voelt alsof het vele uren spelen kost om bevredigende vooruitgang te zien. Stardew Valley heeft bijvoorbeeld veel inhoud, maar het voelde onderweg nooit saai, iets wat helaas niet altijd waar kan worden gezegd van One Lonely Outpost. Omdat het soms voelt alsof je gewoon wacht tot er iets nieuws gebeurt, en nadat je een aantal automatische oplossingen voor je boerderij hebt ontgrendeld, worden de dagen op de desolate planeet een beetje vervelend en langdradig.

Dat gezegd hebbende, er is nog steeds veel plezier te beleven voor degenen die van dit soort genre houden. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars tijd en passie hebben gestoken in het creëren van een gezellig avontuur dat je hand niet te veel vasthoudt, en dat veel nadruk legt op het bieden van een rustige omgeving om in te ontspannen. Met andere woorden, er is potentieel, en als je van games als Harvest Moon, Animal Crossing, Stardew Valley en Graveyard Keeper houdt, is het misschien de moeite waard om One Lonely Outpost te bekijken.