Promenade preview: Een fantastische platformer met een Super Mario 64-smaak

Het is onvermijdelijk dat veel van de releases die we vandaag de dag zien in meer of mindere mate geïnspireerd zijn door de klassiekers van weleer. Het gebeurt van de AAA-titels tot de meer bescheiden indies. Maar het is de juiste balans van wat je uit het verleden wilt halen en hoe je erop itereert die een actueel spel van dat soort laat schitteren. En daar kreeg ik een mooi sprankje van te zien in Red Art Studios' Promenade.

Promenade is een 2D-platformtitel waarin we de jonge Nemo besturen, een personage wiens taak het is om de grote lift te repareren die is afgebroken en wiens stukken nu over de hele wereld zijn verspreid. Vergezeld door zijn kleine octopus-metgezel met wie we communiceren om obstakels op te lossen, zullen we stukken moeten verzamelen waarmee we paden kunnen openen en niveau na niveau kunnen stijgen totdat we de top bereiken met de Great Elevator. Maar de wereld is springlevend en zowel de objecten als hun bewoners vereisen een bepaalde hoeveelheid vaardigheid en sluwheid om de puzzels te overwinnen om elk stukje te krijgen.

Ik weet dat ik grote woorden heb gebruikt in de kop van deze preview, maar het uitgangspunt van Promenade lijkt veel op het concept van de eerste driedimensionale Mario-titel op Nintendo 64, hoewel het hier is aangepast aan een 2D side-scroller. In Promenade komen we honderden zorgvuldig gerangschikte mechanische stukken tegen, zowel als kleine taken als als je de kaart verkent (hoewel er veel meer nodig zijn dan nodig is om het avontuur te voltooien, zoals in Super Mario 64), en ik vond het detail leuk dat elk van deze taken een specifieke naam had binnen elk niveau, wat doet denken aan de sterrenverlenende missies. In feite zijn er enkele directe hommages aan Mario, zoals een race tegen de klok tegen een nogal chagrijnige pinguïn.

Door elk van de taken te voltooien en ten minste drie stukken of versnellingen te verkrijgen om de beklimming te repareren, komen we in niveau, maar de esthetiek geeft ons ook een aanwijzing dat het verhaal een dieper gevoel heeft dan het op het eerste gezicht lijkt. Alles lijkt erop te wijzen dat we in Nemo's hoofd zitten en dat hij lijdt aan een soort trauma dat we hem alleen kunnen helpen verwerken door deze gebieden te doorlopen, maar ik zal deze aannames kunnen bevestigen wanneer de game volgend jaar uitkomt.

Het leveldesign lijkt een ander lichtpuntje te zijn, en het is even wennen aan Nemo's unieke springmechanieken om de kleurrijke wereld te verkennen, die ook erg geïnspireerd is op meer hedendaagse animatie zoals Adventure Time. En uitdagend ook. In mijn korte proefperiode met het spel deed het me meer dan eens vloeken omdat ik een sprong niet correct uitvoerde of omdat ik vastliep en de pinguïnrun niet kon voltooien. En het kwam niet door technische fouten, het is gewoon dat de game er leuk uitziet, maar het is uitdagend.

Het is moeilijk om zoveel enthousiasme over te brengen voor een titel die nog ver weg is in het releaseschema (hoewel het in februari 2024 beschikbaar zou moeten zijn op zowel pc als consoles, als alles goed gaat), maar ik denk dat Promenade een van die kleine juweeltjes zou kunnen zijn die het verdient om het grote publiek te bereiken en door iedereen te worden genoten. Het was een van mijn favoriete indies op Gamescom en ik kijk uit naar de release over een paar maanden.