Nederlands
Gamereactor
reviews
Red Dead Redemption 2

Red Dead Redemption 2

Het is tijd om je in het zadel te hijsen en het Wilde Westen van Rockstar te ontdekken.

HQ
HQ

Onze perceptie van verhaalvertelling en kunst verandert bij tijd en wijle, om vervolgens nooit meer hetzelfde te zijn. Iedereen koestert dergelijke gedachtes, waarbij wijzelf ook veranderen. Zij het het beluisteren van Pink Floyd's The Wall - van de allereerste tot allerlaatste noot -, de stad in Inception zien verbuigen of de eerste aanblik van het met neon doordrenkte Vice City. Dit zijn ervaringen die ons enorm dierbaar zijn en alleen gemaakt kunnen worden door echte meesters in hun vak. Dit is waarom Rockstar in de game-industrie zo een speciale plek afdwingt. Vrijwel iedereen, die dit leest, heeft minimaal één van die momenten in één van hun titels beleefd. Van de bankroof in Grand Theft Auto V en het schietfestijn in Saint Mark's Bistro in San Andreas tot het redden van de band Love Fist in Vice City.

Het ontsnappen aan een gewisse dood over de grens tussen Mexico en de VS, achterop je paard met een legio aan sterren boven je hoofd, waarbij hoofdpersoon John Marston wordt begeleid door José González' Far Away, is één van de meest krachtige momenten die ons medium biedt. Het is zeker één van de weinige ervaringen die je denkwijze betreffende verhaalvertelling, personages en de kracht van deze digitale verhalen - waar we zo van houden -, compleet verandert.

Het zijn deze memorabele momenten die er toe hebben geleid dat Rockstar met een vervolg wilde terugkeren naar de Western-wereld en daarmee werd Red Dead Redemption 2 geboren. Een streeftocht om alles beter te doen; meer te doen om je mee te slepen; je te betoveren. We kunnen je nu eindelijk vertellen of die ambitieuze missie, die Rockstar zichzelf vele jaren geleden heeft opgelegd, is geslaagd. En of het wederom is gelukt een ervaring te creëren die ons altijd zal bijblijven en onze perceptie van de mogelijkheden van dit medium voor altijd verandert.

Dit is een ad:

Hoewel Red Dead Redemption 2 veel overeenkomsten met Grand Theft Auto en het originele Red Dead Redemption uit 2010 deelt, is het direct overduidelijk dat veel van de onderliggende fundering uit voorgaande titels is vervangen door iets nieuws en met meer gewicht. Dit is voor de studio het begin van iets gloednieuws, maar is wel gesmeed in de vlammen van iets dat enorm bekend en vertrouwd aanvoelt.

Red Dead Redemption 2

Het oude Westen, het Wilde Westen, sterft langzaam uit. Door de opkomst van de industrie wordt het land hergebruikt; aangepast naar de behoefte van een meer moderne samenleving; slachtoffers worden entrepreneurs en doeners worden denkers. De komst van de staat gaat gepaard met deze moderne denkwijze. Deze wetgevende macht van Uncle Sam vormt het raamwerk van de samenleving met veiligheid en beveiliging. Dat gaat wel ten koste van de vrijheid waar de Europese kolonisten juist naar op zoek waren. Deze gedachtegang past niet bij Dutch van der Linde. Hij wilt ontsnappen aan de onderdrukkende duim van de overheid, aan regels en aan de gevestigde orde. Hij kiest daar een fysieke aanpak voor. Iets dat hem in de nog altijd ongetemde wildernis een schare van gelijkgestemde individuen oplevert, die hij beschermd tegen een meer moderne zienswijze. Hier treffen we ook onszelf, als Arthur Morgan, de rechterhand van Dutch, een vertrouwde bodyguard en loyaal bendelid. Morgan werd als kleine jongen door Dutch gevonden en is opgevoed via zijn idealen. Zijn loyaliteit kent hierdoor geen grenzen, zijn vastberadenheid is onstuitbaar en ondanks dat de bende over de rug van andere minder fortuinlijke zielen overleeft, heeft hij weinig aanleiding om de beweegredenen van Dutch in twijfel te trekken. Hij heeft immers een huwelijk, kinderen en zijn bezittingen opgeofferd voor deze idealen, idealen waarin hijzelf gelooft.

Maar, zoals je misschien al vermoed, is dit geen sprookje waarin mensen nog lang en gelukkig leven. Dit is een drama, zoals het hoort te zijn. Een verhaal over hetgene bijna bereiken wat je altijd al hebt gewild, maar daar nooit echt in slaagt. Een verhaal dat net als in andere Rockstar-games gepaard gaat met het verlies van levens, spannende overvallen en sneuvelende relaties. Red Dead Redemption 2 levert geweldig werk met het introduceren van oude en nieuwe personages. Deze hebben niet alleen interessante dingen te vertellen, maar gaan ook echt met Arthur om. Dit levert op zijn beurt weer creatieve vertakking in het verhaal op. In het midden van dit alles vinden we Arthur: standvastige, loyaal en voorstander van de 'no-nonsense' aanpak. Hij voelt een vaderlijke verantwoordelijkheid voor de bende, net als Dutch. Of dat nu de dronken Bill Williamson, de pittige Sadie Adler, de wijze Hosea Matthews of de stille Charles Smith betreft. Hij past op deze mensen, en andersom. In het verhaal schelden ze op elkaar, delen ze intieme momenten rondom het kampvuur, voeren ze afschuwelijke gruweldaden uit en drinken ze daarna samen een biertje. Het zijn geenszins helden, maar de groep vormt geleidelijk een samengevoegd personage waar je op past en waarvan de verschillende personages het gezicht vormen.

Dit is een ad:

Een game is er zelden in geslaagd om de speler écht te laten geven om een dergelijke groep individuen. Het is overduidelijk welke zwakke en sterke punten ieder personage vertegenwoordigt, maar toch voel je je altijd verantwoordelijk voor elk. Dit is te danken aan de onafgebroken spervuur van knap schrijfwerk. Dit herinnert je routinematig aan alles wat er is gebeurd en behandelt de belangrijkste punten in het verhaal op briljante wijze. Deze gedetailleerde aandacht voor het verhaal is vrijwel uniek en op dit niveau zelfs voor een Rockstar-game.

Red Dead Redemption 2Red Dead Redemption 2

Tijdens Red Dead Redemption 2 trekt je kamp over de spelwereld. Dit vordert het verhaal van hoofdstuk naar hoofdstuk en dat zorgt van het begin tot het eind een sterk gevoel van progressie en momentum. Als je kamp eenmaal ergens neerstrijkt, ben je vrij om alle verschillende systemen die het biedt te gebruiken. Waar veel Rockstar-titels je personage een basis, onderdak of een huis geven om te betrekken, gaat niets zo ver als het basiskamp in Red Dead Redemption 2. Vanuit hier kun je met ieder personage omgaan, die elke keer als je terugkeert allemaal unieke en interessante verhalen te vertellen hebben. Ook kun je het uiterlijk van Arthur volledig aanpassen, van zijn kleding tot schoenen (die in de spelwereld gekocht kunnen worden) en je zelfs scheren. Het haar en gezichtshaar van Arthur groeit in 'real-time', waardoor je twee dagen na het scheren stoppels begint te zien. Daarnaast zijn er minigames om aan mee te doen en onder de knie te krijgen (zoals kaarten of domino). Het kamp gedijt en groeit als je er meer moeite in stopt. Als je bijvoorbeeld enkele dieren meebrengt en hier en daar wat dollars investeert, kan de kok betere maaltijden voorbereiden. Dat resulteert weer in betere 'stamina' na het eten daarvan en de kampbewoners bieden ammunitiesoorten aan om te kopen. Dat niet alleen, het kampregister biedt je upgrades voor de tent van ieder personage, evenals upgrades voor de beschikbare medicijnen, ammunitie en het voedsel. Je kunt zelfs huiden gebruiken om het uiterlijk van je kamp aan te passen.

Het kamp is een gameplaymechanisme, zeker. Het dient een systematisch doel voor de speler en verankert Arthur verder aan de spelwereld middels tastbaar design, zoals scheren, eten, slapen, houthakken en het aangrijpen van nieuwe missies. Maar veel belangrijker: het speelt direct in op de eerder genoemde band die je vormt met deze groep 'outlaws'. Het gaat je aan het hart en belangrijker - het voelt als een thuis, op een niveau waarin Rockstar nooit eerder is geslaagd.

Maar af en toe moet zelfs de grootste huismus het nest verlaten om de wijde wereld te verkennen en als Arthur dat doet, wordt je keer op keer geraakt door een wereld die zijn weerga niet kent. Een plek die zo boeiend is dat het lastig is om je mond weer dicht te doen, nadat deze voor de zoveelste keer is opengevallen. De 'setting' is uitzonderlijk realistisch en wijkt nooit te ver af van de wereld en historische periode die Rockstar probeert te portretteren. Nochtans is het ook zo ontworpen om constante esthetische variatie te creëren: van bruisende rivieren tot besneeuwde bergpieken, van stoffige woestijnen tot door alligator geteisterd moerasland. Er zijn verschillende ecosystemen met verschillende soorten wilde dieren, die allemaal onderscheidend gedrag en eigenschappen vertonen. Deze zijn vrijwel ook allemaal verbonden aan jaaguitdagingen, terwijl hun huiden voor geld verkocht worden in de verschillende stadjes en het vlees gedoneerd kan worden aan het kamp. Er zijn wilde dieren in overvloed, met kuddes bizons die rustig aan het grazen zijn op de verschillende grasvlakten, grizzlyberen die jagen in de bergen en gaffelbokken die tussen bomen doorschieten. Je kunt met je boog op dieren jagen, nieuwe paarden vinden en africhten en in rivieren en meren vissen op steur en zalm. De wereld van Red Dead Redemption 2 is overladen met karakter, maar wat hier direct aan verrast is hoe voelt om met Arthur buiten te zijn zonder gezelschap van andere mensen. Hoewel de wereld enorm is, is het grotendeels wild en nog ongetemd. Dat betekent dat je op desolate plekken op jacht gaat, kruiden verzamelt en je hengelt uitwerpt. Het ligt buiten de bewoonde wereld, tenminste een tijdje, maar het voelt nooit alsof je in een leeg gebied terecht komt. Dat is te danken aan het zorgvuldige 'design' en daar is talent voor nodig.

HQ
HQ

Het is, ongeacht of je denkt een buitenmens te zijn, het belangrijk om de stadjes zo nu en dan te bezoeken. Rockstar heeft immers een reeks gameplaysystemen geïntroduceerd om je bij de spelwereld te betrekken. Door het leven in het wildernis worden Arthur's kleren vies, raakt hij uitgeput als hij niet slaapt, worden zijn pistolen smerig als je ze niet fatsoenlijk schoonmaakt. Net als bij de cowboys uit het echte Wilde Westen is het bezoeken van stadjes een noodzakelijkheid. Ondanks het feit dat dit op het eerste gezicht overbodig lijkt, is het hebben van verschillende klusjes in de stad en ondertussen nieuwe mensen ontmoeten een werkelijk fantastische wijze om de historische periode waarin de game zich afspeelt te ervaren. Het kamp, de bossen, de rivieren, de bergen - dat is je thuis, en de kleine steden, zoals Valentine of grote metropolen als Saint Denis zijn een vereiste, een noodzakelijk kwaad. Maar als je daar toch bent kun je je wapens upgraden bij een geweermaker en ieder individueel onderdeel uitkiezen, van de loop tot de kolf. Je kunt extra betalen om deze te laten vergulden of simpelweg upgraden om sneller te kunnen herladen. Als je arm bent, wat vaak genoeg voorkomt, is een simpele schoonmaakbeurt voldoende om haperende schoten te voorkomen. Hotels bieden je kamers om te huren en vanuit hier kun je je uithoudingsvermogen weer aanvullen en zelfs een bad nemen. Kruidenierszaken bieden roddels en een breed aanbod aan bruikbare voorwerpen, en de dokter verkoopt je drankjes. Al deze stoppunten zijn onontbeerlijk als je een volledig functioneerde outlaw wilt zijn. Bovendien wordt het nooit eentonig of vervelend, maar weet het je keer op keer onder te dompelen in de spelwereld.

Bovendien heb je in het verhaal van minimaal vijftig uur ook de missies die je aangrijpt. De kampbewoners, evenals nieuwe personages die je onderweg ontmoet, bieden grote en kleine missies. Deze wisselen van roofpartijen tot jagen, van het ontsnappen aan dodelijke Pinkerton-agenten tot met een vriend een drankje pakken in de stad. Het verhaal kent een briljant speltempo met ontspannende momenten van complete rust, waarin Arthur en andere personages met elkaar praten en voor je tot leven komen, maar ook adembenemende actie, waar iedere kogel niet alleen van lood is, maar ook dient om te overleven. De variatie hier is beter dan het ooit is geweest, zelfs beter dan in GTA V, wat binnen het openwereldgenre het hoogtepunt vormt van lineaire missies met een perfect tempo. De game wisselt in een oogopslag voortreffelijk en meesterlijk tussen een gelikte lineaire ervaring en de openwereld. Het is lastig teveel in detail te treden zonder enkele ontzettend memorabele momenten te verklappen, maar het is veilig te stellen dat geen enkele missie ooit hetzelfde voelt.

Red Dead Redemption 2

Een aspect dat variatie verzekert is de constante toevloed van gameplaymechanismen die de speler wordt aangeboden voor interactie met de spelwereld. Dat is geldt niet alleen in verhalende zin, waar Arthur voorbijgangers kan groeten, gespannen situaties kan de-escaleren of zelfs mensen kan beroven, maar ook voor de gevechten. Ieder wapen voelt anders, heeft duidelijke voordelen en voelt bevredigend om te vuren en te herladen. Het voelt gewichtig, doelbewust en volkomen realistisch. Datzelfde geldt voor Arthur - hij beweegt weloverwogen, doch geduldig, en hoewel de algehele bewegingspatronen en actie langzamer lijkt dan waar de meeste spelers aan gewend zijn, is er een punt waarop je realiseert hoe haveloos andere, gelijksoortige gamepersonages zich gedragen. Na een 'lichter', meer responsief besturingssysteem in Grand Theft Auto V, keert Rockstar terug naar iets 'zwaarders' en de game is daardoor des te beter.

Naast het hoofdverhaal zijn er zijmissies die als grotere cirkels op de wereldkaart verschijnen. Daar bevindt zich iemand die je een 'quest' geeft. Deze is te vinden door goed te luisteren, met je oor op de grond, en je ogen open te houden. Niet alleen dat, want missies kunnen ook ontdekt worden door interactie met de omgeving. Zo vindt Arthur op een gegeven moment en brief naast zijn bed in het kamp, die blijkt van zijn ex te zijn. Het lezen van deze brief opent een hele reeks aan missies die verborgen zouden zijn gebleven als Arthur deze specifieke brief niet had opgepakt. Er zijn ook de gebruikelijke Strangers, net als in GTA V, die je laten zoeken naar betekenisvolle 'collectibles', evenals 'bounties' in de spelwereld om op te jagen. Dat niet alleen, één van de kampbewoners laat je ook burgers "overtuigen" om hun openstaande leningen terug te betalen. Vrijwel al deze activiteiten belonen je met medailles, net als in Grand Theft Auto V, en het is lastig voor te stellen Red Dead Redemption 2 helemaal uit te spelen als je probeert een gouden medaille te halen in alle beschikbare activiteiten.

Red Dead Redemption 2Red Dead Redemption 2

Ongeacht de activiteiten die je kiest om mee aan de slag te gaan, is er één constante - dit is een van de mooiste games die ooit is gemaakt. Dat is geen statement wat licht moet worden opgevat en hoewel de visuele verbeteringen talrijk zijn, is het wederom het design, het vakmanschap en de sfeer die hier het grote verschil maken. Red Dead Redemption 2 is in zeker zin de meest handgemaakte game die Rockstar ooit heeft gemaakt. Terwijl je een weg door de wildernis baant, stopt je ergens, omdat je op een open plek een klein meertje ontdekt. Op zulke momenten kun je echt zien hoe een designer ieder voorwerp heeft neergezet op deze specifieke plek. Zo een gebied heeft meestal geen echte betekenis voor de gameplay of het verhaal, maar zit wel in de game en is door iemand gemaakt. Natuurlijk is dit niet alleen maar voor de sier. De gezichtsanimaties zijn drastisch verbeterd en zorgen voor meer geloofwaardige scènes en een overvloed aan animaties zorgt voor constante tastbare feedback, waardoor de speler zich echt betrokken voelt in de spelwereld. Er is zelfs plek voor een negatieve noot en dat is dat de framerate het op enkele plekken zwaar te verduren had tijdens onze speelsessies op de PlayStation 4 Pro. Dat had echter nooit een dusdanige impact op de ervaring, maar het valt niet te ontkennen.

Bill Elm en Woody Jackson keren terug voor een triomfantelijke soundtrack die bestaat uit 192 individuele muziekstukken, die natuurlijk reageert op wat Arthur op dat moment doet. Hoewel dat niet per se een nieuw trucje is, is het ongelofelijk effectief. Krachtige trommels zetten zich aan tijdens een wilde en bruisende 'shoot-out' en daarmee weet het perfect de Western-sfeer te onderbouwen. Echter is het de melancholie van de muziek die je raakt op emotionele momenten en het is veilig te stellen dat het voldoende is om een traantje of twee weg te pinken tijdens de 'campaign'.

Maar we draaien er een beetje om heen, stellen het uit, omdat we allemaal weten waar dit naartoe leidt. Wij persoonlijk, wisten het nog niet, maar de gedachte spookte tijdens het spelen meerdere keren door ons hoofd. Al vanaf de eerste keer dat we de game konden spelen en toen we, eerder deze maand, zes uur aan de slag gingen met het avontuur. Die gedachte bleef terugkomen. Nu, na tientallen en tienallen uren in deze adembenemende wereld te hebben doorgebracht is die gedachte waterdicht en kogelvrij geworden. Red Dead Redemption 2 is een keerpunt, een instant klassieker. Het is wederom een hoogtepunt voor een studio die dit al tientallen jaren doet. Het is ook een hoogtepunt van een lange reis, een reis waarin men niet alleen een wereld wilde maken die interessant is en beoordevol content zit, maar een wereld waar je echt in kunt verdwalen. We kunnen Red Dead Redemption 2 dan ook precies noemen wat het is, en wat het verdient om te zijn - een meesterwerk.

Red Dead Online, het multiplayergedeelte van Red Dead Redemption 2, verschijnt volgende maand. We recenseren deze afzonderlijk zodra de servers online zijn.

HQ
10 Gamereactor Netherlands
10 / 10
+
Ongeëvenaarde onderdompeling; fantastische schietactie; uitgebreide openwereld; prachtige animaties; afleidingen die de moeite waard zijn.
-
Op een paar plekken schokkerige framerate.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen