Poppy Playtime Hoofdstuk 4: Veilige haven

Het is alweer een tijdje geleden dat het eerste hoofdstuk van Poppy Playtime werd uitgebracht (toen als gratis download) door studio MOB Entertainment, om precies te zijn, meer dan drie jaar sinds de release op Steam voor alle gebruikers. In 2024 arriveerde de game samen met het tweede hoofdstuk Fly in a Web ook op de nieuwe generatie consoles. Met dit alles in gedachten en de andere recente introducties in het genre, wordt de horrorvideogame-ervaring steeds specialer, op een manier die films of een boek niet kunnen leveren omdat de speler actief deelneemt aan het verhaal. Normaal gesproken lachen we of wanhopen we bij het kijken naar een enge film, omdat de hoofdpersoon er te lang over doet om een draad aan te sluiten of over een gat te springen. In dit spel zul je nooit meer lachen om dergelijke situaties.

In dit survival-horrorspel betreden we de oude Playtime Co. speelgoedfabriek, die is verlaten vanwege de gebeurtenissen die erin plaatsvonden. Experimenten om speelgoed te maken, perverse eigenaren en een groot aantal mysteries beginnen te worden ontrafeld in dit vierde hoofdstuk en bieden verschillende antwoorden voor fans van de franchise. We kunnen het niet 100% zeker weten, maar in deze aflevering zijn enkele verwijzingen naar de roman 1984 van George Orwell te vinden, vooral in de symboliek waarin nieuwsgierige blikken en bewaking centraal staan. Bovendien leek de serie altijd schaamteloos beïnvloed te zijn door Five Nights at Freddy's (FNAF) en in mindere mate door een videogameklassieker: Portal.

Chapter 4: Safe Haven is een direct vervolg op de derde. Hoewel we plotspoilers zullen vermijden, raden we aan om de vorige drie hoofdstukken te spelen om te begrijpen waar het verhaal van Playtime Co. naartoe gaat. Hoewel het verhaal een lineair schema volgt, slaagt het spel erin de aandacht van de speler vast te houden. Door middel van progressieve aanwijzingen en onthullingen slaagt de titel erin om ons ondanks de angstfactor vooruit te helpen. Het is vermeldenswaard dat sommige bekende personages in dit deel goed ontwikkeld zijn en dieptelagen toevoegen die de kwaliteit van het verhaal verrijken. Tegelijkertijd vallen sommige nieuwe personages op door hun morele dualiteit, wat meer empathie bij hen opwekt. We zullen geen namen noemen om de spelerservaring niet te bederven.

Een punt waarover binnen de franchise consensus bestaat, is de kwaliteit van de setting en het kunstontwerp, vergezeld van een grote verbetering van het geluid. Naarmate de games vorderden, is het duidelijk dat MOB Entertainment een duidelijke visie heeft op wat ze willen overbrengen, en dit wordt weerspiegeld in elke nieuwe aflevering. In theorie is kinderachtigheid synoniem met onschuld, maar in Poppy Playtime is dit niet het geval. Hoewel de esthetiek van de scenario's soms repetitief kan worden, slaagt het er in deze aflevering in om dat gevoel van "hier is iets vreselijks gebeurd " perfect over te brengen. Dit zorgt voor een constante spanning, omdat we op elk moment kunnen worden aangevallen. De meer industriële stijl die in deze aflevering is geïmplementeerd, is goed bereikt en helpt het gevoel van megalofobie te versterken. Qua geluid is het geluid van de vijanden - hun voetstappen, gebrul en doodseffecten - sterk verbeterd, waardoor de evolutie van elk deel organisch aanvoelt en niet alleen toevoegingen aan het verhaal.

Het eerste grote probleem met Poppy Playtime: Chapter 4 ligt in de mechanica en gameplay. Een positief punt in het negatieve is het auto-save-systeem, dat de spanning gaande houdt totdat het VHS-logo in de linkerbovenhoek verschijnt. Op het gebied van innovatie brengt de game echter niet echt nieuwe mechanica op tafel. Er zijn slechts een paar puzzels opgenomen die iets andere interacties vereisen dan in de vorige hoofdstukken. Het elektronische wijzersysteem is nog steeds een onderscheidend kenmerk, maar het begint een beetje beperkt aan te voelen en kan wat evolutie gebruiken. Sommige puzzels zijn relatief eenvoudig en vertrouwen meer op de constante achtervolging van vijanden dan op de complexiteit van het oplossen ervan, waardoor ze repetitief en vermoeiend zijn als ze achter elkaar worden gepresenteerd.

Een ander negatief punt zijn de vijanden in dit hoofdstuk. De bedoeling van het spel met de gevechts- en ontwijkingspuzzels is duidelijk, en hoewel er interessante (zij het enigszins voorspelbare) plotwendingen zijn, herhaalt de formule zich te vaak. In veel gevallen is het mogelijk om confrontaties te doorstaan door simpelweg te rennen en je te verstoppen, wat afbreuk doet aan de impact van de ervaring. De gevechten van het laatste hoofdstuk draaien helemaal om rennen en ontwijken, en als de pc van de speler niet krachtig genoeg is, kunnen er grafische glitches in de texturen zijn die de strijd belemmeren. Ook hebben sommige vijanden in een van de belangrijkste delen van het spel last van technische problemen en zijn ze vaak buggy. Net als in de vorige delen moet dit hoofdstuk patches downloaden om deze bugs op te lossen. Toch is het verhaal achter deze personages intrigerend en laat het aanwijzingen achter die nieuwsgierigheid opwekken totdat de waarheid wordt ontdekt.

De ontvangst van het spel was lauw. Op Steam zijn de recensies een paar dagen na de release "Gemengd", en er is veel kritiek op de hoeveelheid bugs en de lage moeilijkheidsgraad in sommige segmenten, en er zullen verschillende patches nodig zijn om de prestaties verder te verbeteren en details op te poetsen. Het is geen game die innoveert binnen het horrorgenre, hoewel het zijn middelen intelligent gebruikt om een verhaal te vertellen dat bij elke aflevering uitgebreider aanvoelt. Met veel mysteries die nog moeten worden opgelost, laat het positieve verwachtingen achter voor de toekomst.

Na het analyseren van de sterke en zwakke punten van het vierde hoofdstuk van Poppy Playtime, kunnen we zeggen dat het een game is die aanbevolen moet worden voor fans van het genre, of ze nu vaste klanten zijn in horrorvideogames of niet. Het zou zelfs een goed startpunt kunnen zijn voor nieuwe spelers, zij het met de nodige voorzichtigheid, want het bevat een aantal goede angsten. De zwakke punten overschaduwen niet het goede werk dat MOB Entertainment doet om een kwaliteitsverhaal te ontwikkelen zodra het virale fenomeen voorbij was, ondanks de technische ups en downs.