Nederlands
Gamereactor
reviews
Thimbleweed Park

Thimbleweed Park

Ron Gilbert en Gary Winnick zijn terug met een spiritueel vervolg op Maniac Mansion, maar hoe vergaat dit in een tijdperk waar point-and-click niet meer dezelfde populariteit geniet als vroeger?

HQ
HQ

Adventuregames zijn er al sinds het begin van het videogametijdperk. Wat ooit begon met simpele tekstverhalen als Zork en het toepasselijke geheten Adventure, voor dit uitgroeide tot standaard point-and-click-games die dezelfde structuur volgen, maar dit keer met graphics zoals in Mystery House. LucasArts stapte in dit avontuur in 1987 met Maniac Mansion, en maakte daarbij gebruik van hun eigen SCUMM game-engine, gevolgd door The Secret of Monkey Island, beide hoog aangeschreven titels. Thimbleweed Park is een spiritueel vervolg op Maniac Mansion, die dezelfde charme en humor weet te behouden, maar verbetert de beproefde formule op manieren waardoor het duidelijk is dat het geen doorsnee point-and-click-adventure: het is zo veel meer.

Thimbleweed Park plaatst je in de schoenen van twee hoofdpersonen: Agenten Ray en Reyes, twee detectives die de moord op een onbekende zakenman in het kleine stadje Thimbleweed Park. Je ontdekt al snel dat niet alles is wat het lijkt, met de sheriff die er op gebrand is om je van je werk als detective te houden. Drie andere personages, verdachten, kunnen ook gespeeld worden, en beleven hun leven via flashbacks: Ransome de Clown, Delores en Franklin. Het verhaal voelt alsof het Gilbert en Winnick's interpretatie is van een 'cheesy' misdaadserie, waarbij je alle potentiele verdachten moet wegstrepen door de inwoners van het stadje te bestoken met vragen. Hierdoor wordt het langzaam steeds duidelijker dat de politie in het dorpje iets proberen te verbergen.

Thimbleweed Park
Dit is een ad:

Het zou ook geen Gilbert en Winnick-game zijn met een overdaad aan puzzels en dat is precies wat Thimbleweed Park je geeft. Er zijn veel manieren op dingen aan te pakken; de volgorde om puzzels om te lossen is vrij non-lineair en geen van alle vereist een echt onlogisch. Natuurlijk moet je veelvuldig 'out of the box' denken en enkele obscure oplossingen proberen, maar het voelt nooit alsof de oplossing onlogisch of 'goedkoop' is. Net als in oudere SCUMM-games draait alles om de negen werkwoorden, zoals "Use", "Talk To" en "Pick Up" en het combineren van voorwerpen met andere voorwerpen. Het spelmechanisme hierbij is zo simpel als het maar kan.

Enkele keren dachten we dat we volledig vast zaten of ons zelf volledig in het nauw hadden gedreven door iets fout te doen en daardoor een eerdere save te moeten inladen. Echter kwamen we er ook snel achter dat Thimbleweed Park juist erg goed is in één ding: je kan niet vast komen te zitten, de oplossing is altijd voorhanden als je maar zoekt en verschillende combinaties probeert. Enkele voorwerpen vereisen een erg scherp oog om te zien en er is geen hintsysteem zoals in de Monkey Island-remasters. Een korte pauze van de game is vaak genoeg om een met een frisse blik een oplossing te vinden. Er zijn ook twee verschillende spelmodi, wat nieuw is voor Gilbert's adventures: casual en hard. Op casual geven de personages veel meer overduidelijke hints over de volgende stap en zijn er minder en makkelijkere puzzels. Als je vergeet waar je bent en wat je moet doen kan je altijd terecht bij personages die allemaal een notebook op zak hebben of de to-do-lijst die ten alle tijden beschikbaar is.

Thimbleweed ParkThimbleweed Park
Thimbleweed ParkThimbleweed ParkThimbleweed Park
Dit is een ad:

Zoals verwacht is de game tot de nok gevuld met referenties naar eerdere games, de game zelf, echte mensen en meer. Citaten als "Als dit een Sierra Online graphic adventure was, was ik nu al dood", en "Deze tassen lijken op een rode haring van een adventuregame", zijn slechts twee willekeurige voorbeelden van een script vol met humor en lol. Een voorbeeld van een referentie naar het verleden is de naam van het gamebedrijf waar Delores wilt werken: MMucasFlem Games, en een ander minder subtiele hint is de optie die je kan geven als iemand om je naam vraagt: Guybrush Treepwood. De vierde muur wordt ook veelvuldig doodbraken, zoals in het begin als Agent Ray opmerkt dat het dode lichaam begint te verpixelen, of de mogelijkheid om aan meerdere personages te vragen of ze van adventuregames houden.

Wat fantastisch is aan Thimbleweed Park is dat ondanks al deze hele specifieke grappen en referenties, obscure puzzels en lastig te vinden voorwerpen, het toch een erg toegankelijke game is voor een nieuwkomer in dit genre Iedere inwoner van het dorp heeft ook een eigen charme, zelfs Ransome de Clow met al zijn beledigingen. Het mini-mysterie rondom de sheriff, patholoog en hotelmanager is zo meeslepend en vreemd dat deze alleen al een reden is om de game te spelen. Zelfs twee agenten die zo rechtdoorzee zijn als je maar kan vinden lijken iets te verbergen te hebben en als je een point-and-click-newbie bent, kan je de game gewoon op casual spelen. Het enige wat je dan mist zijn enkele puzzels en dialoogopties, en natuurlijk de nodige hoofdpijn. De kaart zorgt er ook voor dat je de nodige tijd bespaart en biedt de mogelijkheid om snel naar een locatie af te reizen, zonder dat je bijvoorbeeld helemaal terug moet lopen langs de garage, door de hoofdstraat, langs de snelweg om eindelijk bij het riool terecht te komen.

Thimbleweed Park
Thimbleweed ParkThimbleweed Park

Ondanks de veranderd visuele stijl ten opzichte van de eerste Kickstarter-video zijn de animaties en opzet tekent voor hoogtijdagen van de point-and-click- en de traditionele SCUMM-games, alleen dan vele malen gedetailleerder. Omgevingen zijn beter belicht, er zijn meer animaties op het scherm: je begrijpt wat we bedoelen. De voice-acting is ook indrukwekkend, wat zeker bijdraagt aan het moderniseren van de titel vergeleken met oudere LucasArts-titels die totaal geen voice-acting hadden. Subtiele en rustige achtergrondgeluiden is altijd op het juiste moment aanwezig, bijvoorbeeld als je in het stadhuis bent is er een viool op de achtergrond te horen en je hebt zelfs de mogelijkheid om de sheriff te vragen hoe het zit met "die enge vioolmuziek". Het voelt echt aan als een traditionele LucasArts-game, volledig geüpgraded naar 2017.

Thimbleweed Park is Ron Gilbert en Gary Winnack op en top. Het is een van de beste point-and-click-adventures die deze helft van het millennium is verschenen en een verplichte aanschaf voor iedereen die bekend is met de vorige games gemaakt met de SCUMM-engine. Als we vast kwamen te zitten en pas na een tijd de oplossing vonden, was het altijd onze eigen schuld omdat we iets gemist hadden. Toch is Thimbleweed Park geen perfecte game; het einde voelde een beetje gehaast aan en laat je verlangen naar meer. We hebben de game in ongeveer 12 uur uitgespeeld. Dat is niet kort, maar met de kleine kans op een vervolg van de ontwikkelaar is dit toch een beetje een deprimerende gedachte. Neem dan ook vooral de tijd voor de game, vind ieder geheim en voer alle gesprekken die er zijn, en doe jezelf een plezier en speel daarna nog eens Maniac Mansion en The Secret of Monkey Island. Er is voor iedereen wel iets te vinden in het afgelegen stadje van Thimbleweed Park.

HQ
Thimbleweed ParkThimbleweed ParkThimbleweed Park

P.S. Als je de game opstart, draai de toiletrol de goede kant op en zet deze op 'over'. Neanderthaler dat je bent.

09 Gamereactor Netherlands
9 / 10
+
Laat je 'out of the box' denken, nooit té onlogisch, referenties genoeg, het verhaal is doldwaas en fantastisch.
-
Het einde voelt afgeraffeld, laat je verlangen naar meer.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen