Nederlands
Gamereactor
reviews
Wolfenstein: Youngblood

Wolfenstein: Youngblood

MachineGames heeft samen met Arkane Studios een op co-op gerichte Wolfenstein gemaakt, maar betekent dat ook twee keer zoveel plezier?

HQ

Wolfenstein heeft een lange weg afgelegd nadat MachineGames de teugels in handen nam in 2014 met Wolfenstein: New Order en daarmee zette de ontwikkelaar zichzelf op de kaart. Dit verhoogt de verwachtingen en hoewel de nieuwste game in de langlopende Wolfenstein-franchise een spin-off is, verwachten fans iets geweldigs van de Blazkowicz-dochters, Jessica en Sophia, die het in Europa, waar het regime nog altijd springlevend is, tegen nazi's opnemen.

Wolfenstein: Youngblood speelt zich twee decennium af na de gebeurtenissen van Wolfenstein II: The New Colossus, in een alternatieve tijdlijn als die van ons, waarin de laatste Wereldoorlog is gewoon door Nazi-Duitsland. De vader van de tweeling is verdwenen in Frankrijk en het is deze 'badass' dames om hem te vinden en hun pa weer bij het verzet te krijgen, waar hij hoort. Tegelijkertijd help je de Fransen de nazi's te bestrijden die het land bezetten.

De game begint met enkele tussenfilmpjes die de blije familie in zijn geheel laten zien. Sophia en Jessie worden door hun iconische, nazi-moordende ouders William 'BJ' Blazkowicz en Anya Oliwa geleerd hoe ze moeten jagen en vechten. Het gevoel van zusterschap is duidelijk en mooi om te zien, vooral wanneer je gewoon luistert naar de in-game dialoog tussen de twee. Hun gekibbel is zowel grof als kinderlijk, op een goede manier. Kort na het tussenfilmpje, trekken Soph en Jess op hun belangrijke missie om hun pa weer in veiligheid te brengen.

De twee zussen moeten een nazi-zeppelin infiltreren en de eerste missie is een geweldige. Er is meer dan een manier om je doel te bereiken en afhankelijk van de vaardigheid die je aan het begin van de game hebt gekozen, heb je verschillende manieren om de vijand te banderen. Wij, spelend als Sophia, pakten een gedempt pistool, een mes en de 'armour pep' (waarmee je in principe de schilden van jou en je co-op of computergestuurde partner kunt aanvullen). Als die 'loadout' je niet bevalt kun je ook voor een automatisch pistool, een beukaanval en een 'health pep' kiezen.

Dit is een ad:
Wolfenstein: Youngblood

Al sluipend snijden we de snijden we de kelen van onze vijanden door, terwijl we ons door de zeppelin bewegen, onszelf 'cloaken' om hun strakke blik te vermijden en in de schaduw blijven om niet gezien te worden. Deze 'cloaking'-vaardigheid is het resultaat van de geüpgradede, high-tech 'power suits' die beide zussen in de game dragen, met uitzondering van de tussenfilmpjes. Als je liever dichtbij komt, kun je dat beslist doen en het is zelfs bevredigender, doordat de 'melee counters' verrukkelijk grof zijn en de wapens ongelofelijk aanvoelen.

De Wolfenstein-reeks is altijd vrij rechttoe rechtaan geweest, waarbij het enige doel is om nazi's af te maken in een lineaire, singleplayeromgeving. Dit keer speel je, zo mogelijk, echter met ze tweeën. Je kunt kiezen om de game offline te spelen, maar als je gebruik wilt maken van de tactische aspecten van het spelen in co-op, kun je met vreemden of een vriend online spelen. Youngblood stapt met qua gameplay met de co-op spin-off een volledig andere richting op door 'skill trees'; dagelijkse en wekelijkse uitdagingen om mee aan de slag te gaan; en cosmetische voorwerpen toe te voegen om vrij te spelen. Youngblood moet daarom ook niet gezien worden als een standaard deel in de reeks, want dat is het zeker niet, en we betwijfelen dat de volgende hoofdgame deze zelfde opzet hanteert. Echter is de game enorm leuk in co-op, veel meer dan als je alleen speelt.

Het is belangrijk op te merken dat Youngblood de speler een zogeheten Buddy Pass biedt, wat hetzelfde werkt als het multiplayersysteem van A Way Out, waar je, als je de Deluxe Edition van de game hebt, door de hele game kunt spelen met een vriend, zonder dat zij een exemplaar hoeven te hebben. Het enige wat je vriend nodig heeft is een actief Bethesda.net-account, deze aan het platform te koppelen en een kleinere versie van de game te downloaden. Ook al krijgen ze geen Achievements of Trophies, het blijft een toffe deal voor spelers die de game willen uitproberen voor ze het kopen. Voortgang in de Buddy-versie is namelijk ook over te zetten naar de volledige versie, als je vriend besluit deze aan te schaffen.

Dit is een ad:

Het maakt niet uit welk personage je kiest, je eindigt met dezelfde skill tree, dezelfde loadouts bij het begin, evenals dezelfde wapens en upgrades om op die wapens te zetten. De skill tree biedt drie verschillende categorieën: Mind, Muscle en Power. Mind biedt verschillende upgrades voor je 'health', je ammunitiemanagement en je ontwijk-vaardigheden. Muscle biedt upgrades voor je pantser, de mogelijkheid om zware wapentuig te gebruiken, het gebruik van speciale 'ammo' en de mogelijkheid om sterkere vijanden neer te krijgen. Power maakt aan de andere kant je speciale vaardigheden krachtiger. Deze upgrades bemachtig je door de 'levelen' na het verkrijgen van ervaringspunten, die niet lastig zijn te krijgen.

Naast upgrades kun je cosmetische voorwerpen en XP boosts kopen met in-game valuta of goudstaven (waarvan de game nooit vraagt of je deze wilt kopen). Ondanks deze microtransacties hebben we nooit de behoefte gehad om iets in de game met echt geld te kopen, nooit.

Wolfenstein: Youngblood

Dat gezegd hebbende, de missiestructuur wist ons teleur te stellen. Hoewel de game je met de tussenfilmpjes aan het begin laat denken een game te spelen met de nadruk op het verhaal, vinden we daar erg weinig van terug in de rest van Youngblood. In de game zelf zit erg weinig verhaal en de meeste missies zijn zelfs opgezet als typische 'fetch'-quests. De omgeving is ook een semi-openwereld, waarbij je tussen gebieden reist die je tegenkomt en die het fantastische 'level design' tentoonstelt waar medeontwikkelaar Arkane Studios bekend om staat. Echter plaatsen de meeste missies je meerdere keren in dezelfde gebieden, waarbij iedere keer dezelfde vijanden weer verschijnen als je deze betreedt en als enige echte verschil het einddoel.

Misschien raap je een diskette op om te ontcijferen of wellicht vermoordt je een hoger aangeschreven nazi, maar er is weinig dat echt tot de verbeelding spreekt. Dit is waarschijnlijk te danken aan het level design van Arkane en de game richt zich echt op het feit dat je het doel op meerdere manieren kunt bereiken. Hoewel dat een uitstekende toevoeging is, voelt het alsof het beter had gewerkt in een meer lineaire omgeving, aangezien het verkennen van dezelfde levels na een paar keer snel gaat vervelen, helemaal als je alleen speelt. Het enige waar de levels in verschillen is hoe sterk de vijanden zijn (oftewel of ze meer 'health' of 'armour' hebben) en de paden die je neemt. Dat is allemaal goed en wel, maar het past niet zo goed bij de Wolfenstein-franchise als we gehoopt hadden.

Een ding waar we van hebben genoten is het tactische aspect van het gebruiken van verschillende wapens in verschillende fases van een gevecht. Als een vijand bijvoorbeeld een barrière heeft gebruik je een handpistool of automatisch geweer om deze uit te schakelen, om vervolgens over te schakelen naar je favoriete wapen om hem of haar af te maken. De ammunitie die je gebruikt wordt getoond via de 'ammo hud', dus je hoeft simpelweg je ammo te matchen aan de vijand die tegenover je staat. Meer herkenbaar is dat je een commandant (of Kommandant) op het slagveld als eerste moet uitschakelen, omdat deze anders meer lastige vijanden op je blijft afsturen.

Wolfenstein: Youngblood is een interessante toevoeging aan de gereboote franchise en als je een vriend hebt om mee te spelen kunnen we van harte aanbevelen om de game te checken. Als je echter van plan bent in je eentje te spelen, moet je rekening houden met een meer 'grindy' ervaring richting het einde en zorgt het missen van gezelschap zeker voor een mindere ervaring. Er is echter genoeg om van te genieten in Youngblood en het 'level design' van Arkane is fantastisch, ook al werkt dat het beste in een meer verhalende en lineaire omgeving. De wapens voelen even goed als je verwacht van een titel van MachineGames; het verhaal is geweldig, maar een beetje magertjes; en het afschieten van nazi's voelt even goed als ooit tevoren.

HQ
Wolfenstein: Youngblood
07 Gamereactor Netherlands
7 / 10
+
Geweldige actie; wapens voelen goed; brute gevechten; interessant level design; goed verhaal; dialogen tussen de personages.
-
Repetitieve missies; veel 'backtracking'; hoofdverhaal zelf is kort; veel 'fetch'-quests.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen