You People

Twee millennials uit LA worden verliefd, en ondanks dat ze uit twee totaal verschillende culturen komen, hebben ze zoveel gemeen dat een bruiloft binnenkort in hun vizier is. Er is maar één probleem, zo gewoon in traditionele romcoms: de schoonfamilie! Met andere woorden, het toneel is klaar voor complete chaos als de Joodse familie en de moslimfamilie hun oorlogssperen slijpen om de spanningen tussen de tortelduifjes te vergroten.

Nou, het is niet helemaal de flamboyante chaos die je misschien gewend bent aan dit soort films. You People benadert de cultuurclashen veel ingetogener en realistischer door gevoelige relaties te ontrafelen en nuchter te blijven. Misschien wel de meest romcom-y scène betreft de kufic-hoed van de schoonvader, die per ongeluk vlam vat tijdens een bijzonder ongemakkelijke dinerscène, maar verder vermijdt You People veel van de sentimentele valkuilen van het genre. Jonah Hill en Lauren London weten een mooie chemie met elkaar te verzinnen en de relatie is lief, waarbij vooral Hill erin slaagt een sympathiek personage neer te zetten dat bereid is zoveel mogelijk onzin van Eddie Murphy's meedogenloze vader te nemen om zijn liefde voor zijn toekomstige levenspartner te bewijzen.

Het probleem is echter dat de film niet erg geloofwaardig aanvoelt, ondanks de realistische toon. Noch de situaties, noch de interacties voelen levensecht aan, wat, hoewel een kenmerk van dit cheesy genre, scherp indruist tegen de culturele relevantie die de filmmakers proberen te bereiken. Veel ervan heeft het gevoel van knipsels uit sitcoms, en de dialoog - die soms pittig en vermakelijk is - voelt onnatuurlijk en geforceerd aan. Het verhaal voelt op zijn beurt meer als vastgeplakte sequenties dan als een vloeiend verhaal met context, dat ondanks zijn pogingen om de romcom op te frissen nog steeds vastloopt in een iets te traditioneel sjabloon.

Wat de film vaak redt, is juist Jonah Hill's natuurlijke charisma en het samenspel met het personage van Eddie Murphy, die hier echt goed is als een dreigende en haatdragende schoonvader die er zijn levensmissie van heeft gemaakt om een zo groot mogelijke klootzak te zijn. Julia Louis-Dreyfus doet op haar beurt haar best om het tegenovergestelde te doen, waarbij ze zo openstaat voor een nieuwe cultuur dat ze vergeet de schoondochter als individu te zien. Zo zijn er enkele scènes en ongemakkelijke karakterspanningen die klein leuk zijn, waarbij You People erin slaagt om iets meer tot nadenken stemmend te zijn dan de typische romcom-reel. Tegelijkertijd stijgt het nooit echt naar zijn ware potentieel dankzij de platte vertelling en de uiteindelijk oppervlakkige komedie.