Robot Dreams

Welkom in de gelukkige jaren 80 in New York City - een bruisende metropool die de thuisbasis is van alle antropomorfe dieren ter wereld. Op een eenzame zomeravond besluit een geïsoleerde hond actie te ondernemen en een vriend te maken - een vriendelijke, ruimdenkende robot die de leegte in het hart van de hond opvult. Op een dag neemt hun onbreekbare vriendschapsband echter een wending wanneer de hond gedwongen wordt zijn mechanische beste vriend achter te laten op een strand en wat volgt is een lief verhaal over verlangen en de ware kracht van liefde.
Ik heb nog nooit het genoegen gehad om de bijna woordeloze graphic novel van Sara Varon te lezen, waarop de film is gebaseerd, maar als het dezelfde warmte en hart heeft als deze fijne film, hebben we waarschijnlijk te maken met een heel goed project. Robot Dreams is even verfijnd als pretentieloos, waarbij de kijker het genoegen heeft door een soort verhalenboek te bladeren dat nooit emoties afdwingt. Je wordt natuurlijk meegesleurd in de schattig vormgegeven beelden en de diepe emoties achter de cartoonogen, die tegen het einde van de film gegarandeerd minstens één traan uit je ooghoek persen.

Het tempo van Robot Dreams is niet het hoogste en de plot bestaat voornamelijk uit kleinere vignetten, waarbij we de angst van de hond en de wilde dromen van de robot volgen terwijl hij wacht om van het strand te worden opgehaald. De episodische structuur is zeker creatief, mooi en dromerig in zijn dialoogloze vertelling, waarbij de onzekerheden van de personages op uiterst slimme manieren worden verkend. Dit is de grootste kracht van de film: de stille emotionele wereld die schuilgaat achter de oppervlakkig eenvoudige vormgeving en hoe oprecht menselijk het verhaal is. Het is een boeiend, bitterzoet verhaaltje dat meer naar de zoete dan naar de bittere kant leunt, ook al kan het soms een beetje moeilijk zijn om te slikken.

Dit weerhoudt Robot Dreams er echter niet van om een pure gelukkige ervaring te zijn die de kijker gegarandeerd aan het lachen en huilen zal brengen. Het is een geweldige familiefilm die geschikt is voor alle leeftijden en niemand onverschillig zal laten. Hoewel de kleintjes in het theater het middendeel misschien een beetje traag vinden, zal zelfs de meest geharde volwassene begrijpen hoe pijnlijk realistisch deze liefdesbrief aan het leven kan zijn.