Shin Megami Tensei V: Vengeance Preview: De ultieme manier om de JRPG te ervaren

Ik schaam me niet om te zeggen dat het prestatieniveau dat de Nintendo Switch biedt, me vaak van bepaalde games op het platform plaatst. Of het nu gaat om een shooter, een vechter of zelfs een uitgestrekte JRPG, ik vermijd vaak het spelen van bepaalde games op het platform, en soms zelfs helemaal als er geen extra plek is om ze te ervaren. Dit is precies de reden waarom ik niet massaal naar Shin Megami Tensei V ben gekomen toen het debuteerde, want eerlijk gezegd kijk ik liever naar het drogen van verf dan dat ik een andere grafisch kale wereld verken die alleen zo is gemaakt vanwege de kracht van het apparaat dat het thuis noemt.

Betreed de Nintendo Direct in februari van dit jaar toen Sega onthulde dat het heeft gewerkt aan een PlayStation-, Xbox- en pc-port van deze nieuwste game, een met verbeterde prestaties, betere beelden en zelfs een hele reeks nieuwe inhoud om ervoor te zorgen dat degenen die de game al hebben ervaren, ook een reden hebben om enthousiast te zijn. Onnodig te zeggen dat ik de kans greep om naar Londen te gaan om een paar uur van het spel te spelen om te zien hoe het zich ontwikkelt.

Voor degenen die de originele Switch-versie hebben gespeeld, is het grootste deel van wat je in deze nieuwe editie zult vinden vrijwel hetzelfde. Dezelfde verhaallijn, met dezelfde locaties, dezelfde personages, dezelfde demonen, het spel is in zijn geheel bewaard gebleven. Maar net als bijgewerkte edities van games zoals Persona 5 Royal, zijn er ook een heleboel nieuwe dingen om te bekijken.

Je kunt je niet alleen verheugen op nieuwe demonen (nu meer dan 240 in totaal), nieuwe locaties om te verkennen, een nieuw transportsysteem waarmee je gemakkelijker door elk level kunt reizen, maar je zult ook een compleet nieuw verhaal vinden. In wezen zijn er nu twee kernverhaalpaden om te volgen; Canon of Creation en Canon of Vengeance. De ene is de Shin Megami Tensei V die je al kende, en de andere, Canon of Vengeance (volgens de titel van het spel), geeft ons een nieuwe manier om van het spel te genieten met een verhaal gericht op een personage genaamd Yoko Hiromine. Ik zal je niet vertellen dat het met kop en schouders beter is dan het originele verhaal, want in de praktijk lijkt er niet veel te zijn dat de twee scheidt. Het zijn zowel complexe als rare verhaallijnen waarbij je zwaar geïnvesteerd moet zijn in de serie in het algemeen om er echt van te genieten en ze te waarderen. Als je dat niet bent, nou... Ze zullen waarschijnlijk gewoon overkomen als een vreemd verhaal over engelen en demonen.

Deze logica kan worden toegepast op veel van de nieuwe inhoud voor SMTV: Vengeance, want hoewel de nieuwe locaties interessant zijn om te verkennen, met nieuwe geheimen om te vinden, vijanden om het hoofd te bieden en tonnen extra zijmissies om te overwinnen, hebben ze ook te maken met veel van dezelfde problemen als de originele locaties. Ze zijn vrij rigide en zorgen er niet bepaald voor dat je buiten de gebaande paden wilt verkennen, vooral gezien het feit dat de beweging nogal stijf is met beperkte wendbaarheid en meer omdat je nooit weet in wat voor soort gevecht je terecht komt, aangezien vijandelijke niveaus en informatie nooit worden weergegeven totdat je de strijd aangaat. Dit was een les die ik vrij vroeg opnieuw moest leren nadat ik een gevecht had aangegaan met een enorm krachtige Mara-demon (die voor iedereen die nog nooit een Shin Megami -spel heeft gespeeld, in feite lijkt op een penis in een rolstoel...).

Gelukkig heeft Atlus een functie toegevoegd aan deze Vengeance -editie die het best kan worden omschreven als een complete game-wisselaar. U kunt nu opslaan wanneer u maar wilt. Ja, je hoeft niet te wachten en vooraf bepaalde punten in elk level te gebruiken, je kunt simpelweg besparen door op een snelle actieknop op de D-pad te drukken, en ja, dit maakt de gameplay zowel veel minder veeleisend als frustrerend. Als je de nieuwe content toevoegt aan deze verbetering bij het opslaan, en het feit dat de game speelt met een zijdezachte framesnelheid met meer gedetailleerde graphics en visuals ook met een hogere resolutie, valt niet te ontkennen dat dit de definitieve en beste manier is om Shin Megami Tensei V op dit moment te spelen.

Natuurlijk kun je nog steeds zien dat dit in de eerste plaats een game was die voor de Switch is gebouwd, aangezien de levels een mate van detail en diepte missen die we zien in JRPG's die zijn gemaakt voor andere platforms dan de Switch. Bovendien zijn de gebruikersinterface en de menu's vaak onnodig complex, waarschijnlijk vanwege het feit dat er eerlijk gezegd te veel demonen zijn om te kunnen verzamelen en vervolgens te nivelleren (ondanks slechts een beperkte groepsgrootte). Maar over het algemeen is dit een veel betere en kwalitatief betere versie van Shin Megami Tensei V, een die terugkerende spelers zouden moeten bekijken vanwege de nieuwe toevoegingen en nieuwe spelers zouden voornamelijk moeten neigen naar omdat het gewoon in bijna elk opzicht beter is.