Star Wars Outlaws: Wild Card betekent een nieuwe hoop voor het spel

Vóór de 5-7 uur extra gameplay die de gloednieuwe DLC Wild Card aan het spel toevoegt, had ik ongeveer 40 uur in Star Wars Outlaws gestoken. Ja, het is geen spel zonder gebreken - erger nog, het voelde alsof het nog steeds te veel problemen had, te lang na de oorspronkelijke release eind augustus, maar desalniettemin bleef ik spelen en genoot ik eigenlijk van het grootste deel van mijn tijd met Kay en Nix.

Want ondanks de glitchy puinhoop, het domme gedrag van de vijand, het belachelijke springen van Vess, af en toe een filler of de vervelende stealth-secties, bleef het me geven waar het goed in is. Het bleef misschien wel de mooiste Star Wars videogame-vertolking tot nu toe leveren, de allereerste open wereld vol gevarieerde dingen om te doen, geweldige interacties tussen rivaliserende criminele facties, een heleboel geweldige verhalen en ontwerpen, en enkele gedenkwaardige momenten, met enkele van deze pluspunten die toen al werden benadrukt door de originele recensie van Magnus.

Ik had het hoofdverhaal begin oktober uitgespeeld nadat ik het grootste deel van de inhoud van het spel had voltooid en een paar dikke patches had toegepast. Het einde en de laatste wendingen werden helaas verpest door een van die vele bugs, waarbij ruimteafval op hilarische wijze in de personages in een ruimteschip klikte, waardoor het onmogelijk werd om hun gezichten te zien of wat er aan de hand was. En zelfs toen herlaadde ik mijn laatste save, keek ik naar het einde, zag ik de aftiteling rollen en bleef ik verder spelen, want het is gewoon altijd leuk om met de Pykes te spelen.

Wat ik met dit alles bedoel, is dat Outlaws duidelijk in een onvoltooide staat is uitgebracht, maar het gaf me een aantal van de beste Star Wars entertainment die ik ooit heb gehad. Dit is iets wat ik ook had kunnen zeggen over de twee Star Wars Jedi games, met het kleine verschil dat die me gek maakten van frustratie over hun problemen gezien hun Souls invalshoek, iets dat niet gebeurt met de meer luchtige benadering hier. En wat ik ook wil zeggen is dat Wild Card, samen met Title Update 1.4, zowel een compilatie van die gameplay-hoogtepunten brengen, als bewijs, of hoop, dat het alleen maar beter en beter kan worden met de tijd.

En wat is Wild Card ? Beginnend als een op Sabacc gericht Casino Royale eerbetoon, neemt het Kay, Nix en ND-5 mee op een reis door verschillende volledig nieuwe omgevingen, terwijl ze een paar oude op een slimme, naadloze manier recyclen. Tijdens deze reis doet de inhoud zijn best met alle gameplay-stijlen (en de lore-stukjes) die het basisspel te bieden heeft, en het resultaat is redelijk bevredigend. Het bevat actievolle schietpartijen tegen zowel droids als biologische rassen, achtervolgingen met ruimteschepen en speeders, stealth-secties die onvermijdelijk zullen eindigen in meer blaster-actie, detective-onderzoeken met grappige dialogen, platformverkenning en natuurlijk waarschijnlijk de beste Sabacc-game die je ooit zult spelen.

De toevoeging van nieuwe elementen zoals het hele Morenia casino-ruimteschip, de gloednieuwe bunkeromgeving op Mirogana's ruimtehaven in Toshara, of de plot rond Governor Thorden, Lando Calrissian, en de Empire-Rebellion shenanigans, gezien vanuit Kay's onafhankelijke POV (onthoud dat dit vóór Return of the Jedi is, met de rebellen die versterken en Han Solo nog steeds bevroren in Carbonite geduldig wachtend op redding van Jabba's Palace ), maakt de inhoud een op zichzelf staand verhaal dat interessant genoeg is en altijd geworteld is in Outlaws ' eigen geïntroduceerde kennis en personages. Met andere woorden, het is een goed stuk verweven schrijven en gameplay, met een mooie balans tussen het oude, het nieuwe en de canon.

Ik voelde me een beetje OP omdat ik, zoals gezegd, veel had voltooid uit het hoofdspel, wat betekende dat ik veel expertvaardigheden had ontgrendeld en de verworven natuurlijke vaardigheid bij het benaderen van de verschillende segmenten. De hele inhoud - een poging om voor anderen naar de Okala V-maan te gaan - voelde leuk en bevredigend aan, hoewel niet erg uitdagend, en ondanks een obscure oplossing voor een kraanpuzzel, speelde de DLC zo soepel als Bantha-boter en voegde een paar van die gedenkwaardige momenten toe aan mijn Outlaws -lijst.

Dus, wat valt er nog meer te zeggen? Nou, en dit geldt voor elke Star Wars Outlaws speler en niet alleen voor degenen die geïnteresseerd zijn of Wild Card overwegen en de seizoenspas, Title Update 1.4 betekent veel, maar het betekent niet dat alles nog vaststaat en volledig gepolijst is, helaas. Ik zie nog steeds glitchy dingen en dom gedrag, punten waar ik niet op R3 kan klikken om met een NPC te communiceren of zelfs maar om mijn speeder te monteren, en een aantal gekke fysica die zeker niet werden veroorzaakt door de Force. We moeten dit allemaal nog oplossen, en hopelijk blijft het team van Massive hard werken zoals ze sinds augustus hebben gedaan, zodat DLC 2, A Pirate's Fortune, die in het voorjaar van 2025 uitkomt met de beroemde Clone Wars Hondo Ohnaka, alles is wat het kan zijn.

Aan de andere kant is vrijwel elke aanpassing die door de patch is geïntroduceerd ten goede geweest, en nu hebben we verbeterde UI/UX, gunplay, luchtgevechten en stealth. En zelfs als het duidelijk als een bijzaak voelt, is het een game changer om je E-11D blaster-karabijn van je Death Trooper of de allesbevredigende TL-50 Heavy Repeater bij je te hebben, buiten de eerder beperkte secties, ook tijdens het rijden op je speeder of het beklimmen van een muur.