Still Wakes the Deep Preview: Een eerste voorproefje van de meeslepende horrortitel

Toen Still Wakes the Deep vorig jaar werd aangekondigd, reageerden mensen positief op de eerste teaser trailer. Het draaide om een eenzaam booreiland dat is gecompromitteerd waar iets vreselijks lijkt te zijn gebeurd, terwijl we de rol aannemen van de schijnbaar enige overlevende, een Schot genaamd Caz McLeary.

Vlak voor Pasen had ik de gelegenheid om wat meer van het spel te zien tijdens een ID@Xbox presentatie met de ontwikkelaars, The Chinese Room, met name met hoofdontwerper Rob McLachlan, die beiden spraken over het werken aan deze titel en ongeveer 15 minuten gameplay lieten zien. Wat ik te zien kreeg, vond plaats kort nadat een ramp had plaatsgevonden, maar het team wil nog steeds niet zeggen wat er werkelijk is gebeurd. Wat wel duidelijk is, is dat Caz midden in iets onverwachts is beland en dat hij het erg koud heeft, wat betekent dat hij moet opwarmen voordat hij zelfs maar op zoek kan gaan naar zijn vrienden en andere mogelijke overlevenden. Via het interne communicatiesysteem maakt hij contact met een andere rig worker die al snel abrupt stil valt.

Hij kijkt verder en ontdekt dat alle telefoonlijnen naar het vasteland lijken te zijn doorgesneden, wat een groot probleem is aangezien het spel zich afspeelt in de jaren 70 en internet en mobiele telefoons nog niet bestaan. Dit is een belangrijk aspect, en de ontwikkelaars leggen uit dat ze de sfeer van de horrorfilms van de jaren 70 en vroege jaren 80 wilden nabootsen, waar het gevoel een eenzame en kwetsbare overlevende te zijn domineerde. De grootste inspiratiebron was de klassieker The Thing, maar ook Stanley Kubrick werd genoemd.

Het is duidelijk dat het team echt zijn huiswerk heeft gedaan en alles, van verlaten gangen met golven die tegen de ramen slaan tot door rook geteisterde kantoren en kantines, benadrukt dit tijdperk echt. Zelf ben ik oud genoeg om me de eerste helft van de jaren '80 te herinneren, en veel van wat ik zie met een aangenaam gevoel van nostalgie te ervaren. Het booreiland Beira D staat trouwens voor de kust van Schotland, en het was belangrijk voor de ontwikkelaars om het gevoel van een authentiek booreiland uit die tijd na te bootsen, en McLachlan zegt dat het team "nauwgezet onderzocht" heeft hoe het ontwerp eruit zou zien.

Kortom, het ontwerp is van topklasse en het is moeilijk om niet onder de indruk te zijn van de koude en claustrofobische omgeving van een beschadigd booreiland in een storm. De soundscape lijkt ook iets bijzonders te zijn met een constant onaangenaam gekraak waardoor het voelt alsof alles elk moment kan instorten. Als klap op de vuurpijl lijkt Still Wakes the Deep zich af te spelen rond de kersttijd, wat een bijna pervers contrast creëert tussen het personeel dat heeft geprobeerd de steriele en enigszins versleten metalen structuur een beetje feestelijker te maken, en het feit dat een kwaadaardige, dodelijke aanwezigheid de plaats heeft getroffen.

Maar terug naar het avontuur waar onze hoofdpersoon nu op zoek is naar zijn beste vriend Roy die als chef-kok werkt. Al snel hoort hij stemmen van een collega genaamd Trots die om hulp roept in een afgesloten kamer die op mysterieuze wijze straalt, waarop de stem stopt en Caz beseft dat het ergste lijkt te zijn gebeurd. Het booreiland is groot en bevat allerlei faciliteiten, niet in de laatste plaats voor recreatie, en terwijl Caz zich een weg baant, passeert hij pooltafels en dergelijke.

Het gevoel van kwetsbaarheid wordt versterkt door het feit dat Caz ongewapend is en McLachlan bevestigt ook dat er geen wapens in deze titel zitten. Je hebt dus geen kans om je te verdedigen tegen een mogelijke dreiging. In feite zijn er geen speciale vaardigheden van welke aard dan ook, en de enige uitrusting die je hebt is de koplamp die op je helm is gemonteerd.

Ondanks het feit dat een groot deel van de beschadigde rig verlaten lijkt te zijn, kan ik nu al zeggen dat de ontwikkelaars erin geslaagd zijn om het gevoel te creëren dat de hoofdpersoon altijd in de gaten wordt gehouden. Net als de eerder genoemde The Thing, is veel van de griezeligheid gebaseerd op wat je niet ziet en niet weet, in plaats van iets tastbaarders. En ja hoor, de hoofdpersoon kan iets zien, en het verdwijnt snel, waardoor ik als kijker een ongemakkelijk gevoel heb dat wat ik zag misschien toch niet echt is.

Een positieve golf spoelt over me heen als ik de keuken bereik en me realiseer dat er toch een geschokte Roy leeft, en het duo maakt snel een plan om te proberen bij de reddingsboten te komen, waarbij Caz als eerste de weg vrijmaakt. Het booreiland krijgt een pak slaag en zal ongetwijfeld uiteindelijk zinken, wat betekent dat er naast mogelijke vijanden ook de omgeving is om op te letten. Om uit de keuken te komen op zoek naar reddingsboten, moet Caz door ventilatieschachten kruipen. Kort daarna zijn er bijzonder onaangename visioenen van lijken die worden geslagen en aan muren en plafonds worden geplakt in een soort gruwelijke kunstinstallatie, compleet met bloedspatten. Ik heb nog geen monster gezien, maar wat het ook is, het lijkt geen mens te zijn.

Hausse! De stilte wordt doorbroken en de muren storten in, waarop Caz zich realiseert dat het een soort organisch monster lijkt te zijn dat de structuur is binnengedrongen. McLachlan legt uit dat we vaak zullen sterven, maar heeft ook een vereenvoudigde Story Mode toegevoegd waar we niet kunnen sterven voor degenen die gewoon het verhaal willen beleven zonder risico's te nemen. Het is een aanpak waar sommigen de spot mee zullen drijven, maar het verbreedt ook het potentiële publiek.

De reis naar de reddingsboten gaat verder voor Caz en onthult dat er kleine minigame-achtige taken zijn om deuren te openen of ventilatiekanalen open te wrikken. De presentatie eindigt kort daarna in een enorme wasruimte waar een radio het weerbericht van de dag afspeelt. Zo'n onschuldige plek voelt erg griezelig aan in zijn schemerige verlichting en uitgebreide schade, en het gepraat over het weer begeleidt het gevoel van leven en dood op een macabere manier, terwijl een massa tentakelachtige ledematen snel uit het plafond tevoorschijn komt.

Ik was nieuwsgierig naar Still Wakes the Deep na de eerste presentatie op de Xbox Games Showcase in juni 2023, maar na nog meer te hebben gezien, is de hype juist toegenomen. Het lijkt een zeer atmosferische horror te bieden, en ik waardeer echt hoe The Chinese Room heeft gewerkt om een authentieke omgeving te creëren die verder wordt versterkt door het feit dat alleen Schotse stemacteurs lijken te zijn gebruikt, wat bijdraagt aan het gevoel dat het booreiland zich daadwerkelijk in een specifiek geografisch gebied bevindt.

18 juni is de lanceringsdatum voor pc, PlayStation 5 en Xbox Series X/S, en het is vanaf de eerste dag briljant inbegrepen bij Game Pass. Als je een fan bent van klassieke horrorfilms, vooral The Thing, denk ik echt dat je je ogen en oren open moet houden voor deze, ook al geloof ik dat dit ook iets extra's en unieks kan zijn voor horrorfans in het algemeen.