Ooit, voordat de druk en het snelle tempo van het leven me inhaalden, hield ik van een goede sim. Zoo Tycoon was mijn ding, en ik was bereid om uren te besteden aan het perfectioneren van elke centimeter van welk bedrijf of huis ik ook aan een simulatiespel werkte. Maar wetende dat ze gewoon meer tijd kosten dan ik tegenwoordig heb, heb ik meestal mijn oude favoriete sims in mijn Steam-bibliotheek zitten, op dezelfde manier als Bilbo Baggins de ring op die plank boven de open haard bewaart.
Na het spelen van Tavern Keeper voelde ik weer de roep van een lieve, gezellige sim. De middeleeuwse fantasielevenssim van Greenheart Games is precies wat er op het blik staat. Je bent een Tavern Keeper, belast met het runnen en onderhouden van je eigen fantasietaverne. Net als veel andere fantasiewerelden zit deze vol met helden, orcs, elfen en tal van andere vreemde dingen die je in het genre zou verwachten, maar ook al ben je de hoofdrolspeler van het verhaal, je bent geen traditionele held. Gewoon een simpele ondernemer, die elke dag probeert door te komen zonder dat er iets misgaat.
Zoals je waarschijnlijk wel kunt raden, begin je in Tavern Keeper met weinig meer dan een tik en een kleine zithoek. Gelukkig horen die dingen bij de groezelige plek die je net hebt gekocht, en als je eenmaal je eerste werknemer hebt aangenomen, ben je open voor zaken. Dingen zoals extra kamers, verschillende soorten bier, recreatieve activiteiten zoals darts en vreemde decoraties komen allemaal op tijd naarmate je geld groeit, en het biedt een vrij eenvoudige weg naar succes, waardoor je je taverne in dit vroege stadium kunt laten groeien zonder dat er al te veel systemen naar je worden gegooid. We kunnen hier niet spreken voor het latere spel, omdat we maar een korte tijd kregen met Tavern Keeper, maar zonder een overbelasting van systemen in je gezicht zodra je begint, gaf het spel ons een vlotte en gestroomlijnde introductie.
Dat wil niet zeggen dat er niets anders te doen is dan kijken naar je nieuwe orc-aanwinst die rond de tafels struikelt om bestellingen op te nemen. Naast aparte doelen die je krijgt naarmate je taverne groeit, kun je ook worden getrakteerd op (of te maken krijgen met) een bezoek van een speciaal soort reiziger. In de demo ontmoetten we een gepantserde ridder die zichzelf een held vond, op zoek naar een waardige zoektocht om zijn moed te bewijzen. Dit is waar Tavern Keeper zijn gameplay verschoof, een groot boek in het midden van het scherm opende en ons in staat stelde bepaalde dialoogopties te kiezen om met de ridder om te gaan. Terwijl ik mijn verleden in gastvrijheid kanaliseerde en me herinnerde wat voor soort klant deze ridder bleek te zijn, gaf ik hem niet de tijd van de dag, verpletterde ik zijn dromen, maar herstelde ik ze vervolgens enigszins door hem te vertellen dat zijn grote bestemming kon worden bereikt door zoiets eenvoudigs te doen als zitten en drinken in mijn taverne.
Die momenten tussen de gameplay-secties zorgden ervoor dat Tavern Keeper nooit saai aanvoelde. Naast het hoofdspel is er ook een zeer gedetailleerde maker, waarmee mensen hun tavernes kunnen smaken zoals ze willen. Tijdens de demo kregen we enkele voorbeeldcreaties te zien van fans die veel getalenteerder waren dan ondergetekende, die erin slaagden om alles te maken, van een gigantische alchemie-opstelling tot een D&D-tafel tot een goktafel, compleet met "kaarten" die eigenlijk waren gemaakt van kleine tapijten. Hoewel er enorm veel aanpassingsopties beschikbaar waren, kunnen spelers door zoiets toe te voegen hun persoonlijke touch aan een taverne geven, en voor degenen die willen verdwalen in het decoreren van elke vierkante centimeter van hun bedrijf, geeft Tavern Keeper je zeker de capaciteit ervoor.
Hoewel het leuk zou zijn geweest om te zien hoe de taverne en gameplay zouden evolueren na de demo die we speelden, konden we aan het einde ons bedrijf opblazen, wat op zich al bevredigend was. Tavern Keeper is een gezellige, eenvoudige simulator waarbij, hoewel je een bedrijf runt, je niet aan hoeft te staan om je klanten tevreden te houden. Het is niet een van die games waarbij het eigenlijk gewoon een tweede, micro-managende taak is, maar in plaats daarvan aanvoelt als een ontsnapping aan wat velen van ons zouden doen als we echt in een fantasieland zouden leven.