Teenage Mutant Ninja Turtles: De Cowabunga Collectie

Helaas lijkt Konami tegenwoordig nogal ongeïnteresseerd in videogames, behalve dat bomberman op verschillende manieren kan worden uitgemolken. Daarom was ik matig geïnteresseerd in de Teenage Mutant Ninja Turtles: The Cowabunga Collection, vooral omdat ik de meesterlijke Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder vers in mijn geheugen, ook al is dit een collectie ontwikkeld door de retro-experts van Digital Eclipse.

Wat wordt aangeboden is een volledige lading klassieke Turtles-games van weleer, met alles uitgebracht in arcades en voor de NES, Mega Drive, Super Nintendo en Game Boy. Er worden in totaal 13 games aangeboden, die ik zeker niet allemaal als oude klassiekers zou omschrijven - maar toch verrassend veel. Ze omvatten ook verschillende genres, zoals de gevarieerde en beruchte superharde Teenage Mutant Ninja Turtles voor de NES en de 1993 Street Fighter II challenger Tournament Fighters. De laatste is ook opgenomen in drie verschillende versies, NES, Mega Drive en Super Nintendo - wat interessant is voor degenen die eraan herinnerd willen worden welke games de verschillende formaten eruit zagen in een vergelijking.

Voor de doeleinden van deze verzameling was ik niet van plan om de games afzonderlijk te beoordelen, maar wat is inbegrepen als volgt:

• Tiener Mutant Ninja Turtles (Arcade)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time (Arcade)


• Tiener Mutant Ninja Turtles (NES)


• Teenage Mutant Ninja Turtles II: Het Arcade Spel (NES)


• Teenage Mutant Ninja Turtles III: Het Manhattan Project (NES)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: Toernooi Vechters (NES)


• Teenage Mutant Ninja Turtles IV: Turtles in Time (Super Nintendo)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: Toernooi Vechters (Super Nintendo)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: De Hyperstone Heist (Sega Genesis)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: Toernooi Vechters (Sega Genesis)


• Teenage Mutant Ninja Turtles: Fall of The Foot Clan (Game Boy)


• Teenage Mutant Ninja Turtles II: Terug van de riolen (Game Boy)


• Teenage Mutant Ninja Turtles III: Radical Rescue (Game Boy)

Laat ik beginnen met te stellen dat ik in mijn jeugd daadwerkelijk door Teenage Mutant Ninja Turtles op de NES heb kunnen spelen, ondanks de obscene moeilijkheidsgraad. Ik heb het zelfs meerdere keren gedaan. Als ik het vandaag speel, valt het me op dat het de tand des tijds eigenlijk best goed heeft doorstaan. Natuurlijk, de hitboxes zijn absoluut walgelijk op het waterniveau, maar ik denk nog steeds dat de moeilijkheidsgraad een beetje overschat is en zelfs de oude (45-jarige!) Jonas Mäki kan behoorlijk ver komen zonder al te veel gevloek. Er is hier ook een horlogemodus, zodat je kunt controleren wanneer de computer speelt en erin kunt springen wanneer je daar zin in hebt, wat helpt bij de gruwelijkste passages.

De grootste aantrekkingskracht voor de meeste mensen is waarschijnlijk de Super Nintendo-hit Teenage Mutant Ninja Turtles IV: Turtles in Time uit 1992, wat onmiskenbaar een fenomenaal spel is, en foot soldiers naar het scherm slingeren is nog steeds magisch leuk. Dat gezegd hebbende, is het duidelijk dat deze een paar decennia achterloopt op Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge. Het snellere en soepelere Teenage Mutant Ninja Turtles: The Hyperstone Heist (grotendeels dezelfde game, maar met een betere flow en pacing, maar sommige stukjes eruit geknipt) lijkt me vandaag een leukere optie.

De Game Boy-games voelen natuurlijk ongelooflijk primitief aan in deze collectie als je ze op je enorme flatscreen-tv speelt, maar zelfs deze staan veel beter dan ik had verwacht en zijn eigenlijk verrassend leuk. Bovendien zit hier zoveel nostalgie ingebakken.

De grote verrassing voor mij was de Super Nintendo-versie, Turtles Tournament Fighters. Het staat bijna net zo goed als Street Fighter II en voelt nergens gedateerd aan. Van de spelbesturing tot de graphics, deze klassieker houdt bijna indrukwekkend goed stand en verdient het zeker om door te worden gespeeld - en bij voorkeur tegen anderen, omdat de goed ontworpen online ondersteuning ervoor zorgt dat je geen probleem hebt om anderen te vinden om mee te spelen.

Wat deze collectie echt onderscheidt, is de goed uitgevoerde museumoptie. Digital Eclipse is echt op het bord gestapt om ons een schat aan kwaliteit te bieden. Je kunt dus zitten en bladeren door oude speldozen (en hun handleidingen!) en andere goodies uit de ontwikkeling van het spel. Er is ook materiaal uit zowel stripboeken als tv-programma's om je lang bezig te houden. Voor mij vinkte het echt de juiste nostalgie-vakjes aan, en als je bent opgegroeid met Turtles en oude consoles, denk ik dat je je hetzelfde zult voelen.

Uiteindelijk is dit een absoluut eersteklas collectie die bijna al het andere te schande maakt. Vaak worden collecties geleverd met minder titels en meer presentatie, of veel games en eigenlijk geen presentatie. Hier is het precies andersom; veel spelletjes en eersteklas presentatie. Het enige wat de collectie tegenhoudt is het feit dat er uiteindelijk nog misschien vier of vijf games zijn die eigenlijk de moeite waard zijn om tijd aan te besteden, behalve een snelle nostalgische reis. Maar als je Turtles nostalgie en klassieke games opnieuw wilt beleven, kan ik dit niet genoeg aanbevelen.