The Last Voyage of the Demeter

Ik kan echt niet tegen het hedendaagse vampierengenre waar die glinsterende, angstige, onhandig emo-geklede tienervampiers van Twilight in feite het grootste deel van wat nu wordt uitgebracht hebben beïnvloed en geïnspireerd. Daar heb ik een hekel aan. Vampiers zijn niet bijzonder sexy voor mij (hoewel Tom Cruise's versie van Lestat dat wel is), maar zijn in plaats daarvan dodelijk en bloedstollend smerig, wat de afgelopen 15 jaar grotendeels verloren is gegaan. Gelukkig is deze film een beetje een tegengif voor deze vreselijke trend en het is zeker een van de dingen die ik waardeer aan The Last Voyage of the Demeter.

Het verhaal is gebaseerd op "The Captain's Log" wat het zevende en naar mijn mening beste hoofdstuk is van Bram Stoker's fantastische 19e eeuwse klassieker over Dracula. In meer dan één opzicht is dit het eerste "found footage" -verhaal in de geschiedenis van de wereld en een huiveringwekkend suggestief, effectief en griezelig verhaal dat begint met een groep Britse politieagenten die een aangespoeld scheepswrak lokaliseren op de oevers van Dover en in het wrak vinden ze de Captain's Log, die het verhaal vertelt van hoe een bepaalde kist in het vrachtruim een schimmige, bloedzuigende demon wiens enige motivatie is om te doden.

Dracula is een van mijn favoriete boeken en ik hou echt van hoofdstuk zeven. Het originele boek bouwt een huiveringwekkend donkere sfeer op en Dracula als beest komt nauwelijks voor. Dit deel van het boek bevat heel weinig pure bloedzuigen en moorden, wat een variatie en balans creëert in de rest van de hoofdstukken die een laatste bewijs wordt van wat een stijlvol bekwame schrijver Stoker echt was. Het verhaal van de film begint net als het boek, maar neemt dan wat vrijheden als Dracula zijn ondervoede zelf veel meer onthult, nooit in "menselijke vorm" tussen de zeelieden beweegt en nooit met iemand anders omgaat dan de arme die hij van bloed afvoert. The Last Voyage of the Demeter is een klassieke en typische horrorfilm, terwijl het hoofdstuk The Captain's Log geen horrorverhaal is volgens de meest typische genreclichés.

Daardoor zou ik deze film waarschijnlijk niet leuk vinden, want het was natuurlijk perfect mogelijk geweest om me meer en beter te verhouden tot het originele verhaal, maar dat kan, denk ik, op twee verschillende manieren bekeken worden. De BBC-serie van 2021 Dracula bevatte drie afleveringen gebaseerd op hetzelfde hoofdstuk en dat deel was het beste dat de BBC daar te bieden had. Hetzelfde nog eens herhalen, met verschillende acteurs, zou veel minder effectief zijn geweest dan Dracula afschilderen als een gewelddadige duivelsdemon die een heel schip angst inboezemt, wat de Noorse regisseur achter Trollhunter hier doet, en het werkt goed.

Dracula is onaangenaam gruwelijk, smerig als de hel en doodt als een echt monster. Er zijn hier geen verkleedhemden of goed gevijlde roze nagels, alleen gekartelde hoektanden, grijze huid, zweet, haar, bloed en de dood. De structuur is super klassiek, de dialogen zijn authentiek en het hele verhaal is erg voorspelbaar, wat in dit geval geen probleem is. Ik vond het leuk dat The Last Voyage of the Demeter ouderwets aanvoelde en genoot vooral van de aanloop naar Dracula's razernij. Het productieontwerp hier is ook buitengewoon goed met een geweldig ontwerp op de Demeter, prachtig kostuumwerk en de best uitziende horrorfilmfotografie in jaren. Er zijn duidelijk betere horrorfilms, maar alles wat met Dracula te maken heeft, spreekt me aan en over het algemeen ben ik hier gelukkig.