The Texas Chain Saw Massacre

Het is moeilijk om niet op een plek terecht te komen waar je als recensent de game reviewt die we niet hebben gekregen, in plaats van degene die daadwerkelijk is uitgebracht. Ik merk dat ik er iets te vaak ben en ik weet dat ik dat niet zou moeten doen, omdat het geen echte waarde heeft om te lezen over mijn eigen fantasieën en dromen over wat dit had kunnen zijn als de ontwikkelaars een ander pad, genre en productieproces hadden gekozen. Toch bevind ik me weer in precies die zinloze positie. Ik droom momenteel over wat The Texas Chain Saw Massacre (2023) game had kunnen zijn.

Ik denk Resident Evil 7: Biohazard sfeer met extreem geweld en bloedige martelingen van The Evil Within en Outlast, met hints van Amnesia en Resident Evil 4. Stel je een superdonker, ultra-eng, gewelddadig, sfeervol singleplayer-avontuur voor in het horrorgenre waarin je probeert te ontsnappen uit de Texas Chain Saw ranch met de psychopathische familie en de iconische Leatherface die je opjaagt. Het had de meest onaangename horrorervaring aller tijden kunnen zijn voor de eenzame gamer. Resident Evil op steroïden als je wilt. In plaats daarvan krijgen we een buggy, onafgemaakte multiplayer-game die naar mijn mening niets toevoegt aan een toch al oververzadigd genre.

The Texas Chain Saw Massacre is een schaamteloze Dead by Daylight kopie met alle gevolgen van dien. Dit is een asymmetrisch multiplayer-spel waarin vier "overlevenden" proberen te ontsnappen aan een team van drie moordenaars op drie verschillende kaarten, allemaal geïnspireerd op de locaties uit de horrorfilm van Tobe Hooper uit de jaren 70. Voor de overlevenden gaat het natuurlijk om goed... overleving. Verstoppen, sluipen, wegrennen, en voor de moordenaars gaat het natuurlijk om zoeken, volgen, jagen en doden om succesvol te blijven en het spel te winnen. Het werkt precies zoals Dead by Daylight met als enige echte verschil dat er drie moordenaars zijn. Bovendien heeft de Britse game-ontwikkelaar Sumo Digital en mede-ontwikkelaar, Gun Interactive, alles van de cameraplaatsing / spelerperspectief, de basisspelmechanica, het algehele ontwerp of "uiterlijk" van het spel, het inventarissysteem, quick time event-momenten en vrijwel elke andere 'unieke' functie die de titel bevat.

Natuurlijk begrijp ik waarom Sumo and Gun het op deze manier deed. Dat doen we allemaal. Wanneer een game uit het niets komt en razend populair wordt, is het niet meer dan normaal dat de meeste ontwikkelaars en uitgevers het naar de letter kopiëren om te proberen dezelfde golf van succes te berijden. Naughty Dog kopieerde Tomb Raider in Uncharted en werd mega succesvol, net als Rare toen ze Super Mario 64 kopieerden in Banjo-Kazooie, Turn 10 toen ze kopieerden Gran Turismo, of Volition wanneer ze Grand Theft Auto hebben gekopieerd. Er zijn tal van voorbeelden, en in veel van de gevallen die ik heb genoemd, is de geïnspireerde game misschien zelfs beter dan het origineel, maar dat is niet het geval met dit in Texas gevestigde moordfestijn.

Het eerste dat ik hier wil opmerken, is hoe vreselijk intuïtief en ronduit verwarrend raar dit spel begint. De ontwikkelaars hebben laag na laag van verschillende kleine systemen toegevoegd die een ingewikkeld geheel vormen en de tutorial is zo slecht gestyled dat ik als speler tijdens mijn eerste 90 minuten de meest elementaire functies niet begreep, wat in dit geval leidt tot pure en geconcentreerde frustratie. Ik sterf, sterf opnieuw, sterf opnieuw en sterf opnieuw voordat ik zelfs maar de tijd heb gehad om te begrijpen wat alle kleine mini-systemen en functies zijn en waarvoor ze moeten worden gebruikt of wanneer ze tijdens de wedstrijd moeten worden geactiveerd.

Het helpt ook niet dat het skill tree-systeem voor XP en upgrades op dit moment belachelijk onevenwichtig is, waardoor ik gedwongen ben om met zwaar geüpgradede personages te spelen - iets dat me in veel gevechten kansloos heeft gemaakt. Ik kan begrijpen dat Sumo and Gun heeft geprobeerd om iets gedetailleerder te maken in termen van upgradebare personages dan wat we zien in Dead by Daylight, maar het moet goed in balans zijn als het in het daadwerkelijke spel wil werken, vooral online, tegen andere gamers.

Een ander aspect dat moeilijk te waarderen is in The Texas Chain Saw Massacre is hoe onhandig de spelmechanieken zijn. Onhandig, onhandig en onhandig op een manier die sommige fans misschien associëren met de setting en het subgenre, terwijl ik denk dat het gewoon een kwestie van pure onzorgvuldigheid is. De hitboxen zijn slecht geplaatst en de animatie voelt janky aan, wat betekent dat de gewelddadige, bloederige moorden niet cool of grotesk zijn, maar meestal vreemd lelijk en frustrerend.

Er zijn ook een heleboel bugs in elk ander aspect van dit spel, dat heeft me meer geïrriteerd dan geamuseerd achtergelaten tijdens mijn tien uur met The Texas Chain Saw Massacre. Het spel loopt vast, crasht, de matchmaking lijkt gedeeltelijk kapot en het starten van de online wedstrijden is een ramp sinds ik begon te spelen. Nogmaals, we hebben een langverwachte grote titel op basis van een geliefde licentie die helemaal niet had mogen worden uitgebracht in de staat waarin het werd uitgerold.

Ik ben ook niet zo dol op het ontwerp dat, minus de kelder onder het huis waar de film zich afspeelde, er te cheesy uitziet. Het is over het algemeen te helder en de personages lijken op die in Dead by Daylight, wat helemaal geen compliment is. Het ziet eruit als een stel slecht geanimeerde mannequins die bij daglicht rondrennen met slechte schaduwen en saaie lichteffecten in plaats van enge duisternis, met alle gevolgen van dien. De drie verschillende levels zijn grafisch ook een beetje te verschillend en hoewel ik de kaart in huis leuk vind (het is leuk), heb ik verder niet veel positiefs te zeggen over hoe dit spel eruit ziet.

Net als bij Evil Dead: The Game voelt dit voor mij als verspild potentieel en een iconische filmlicentie die op de verkeerde manier wordt gebruikt, voor het verkeerde soort spel. Ik heb (in principe) niets tegen asymmetrische multiplayer, maar The Texas Chainsaw Massacre past hier niet in, en de voorwaarde dat Sumo Digital en Gun Interactive ervoor heeft gekozen om de game uit te rollen, kan ik niet accepteren. Met slechts drie miezerige maps, een enkele gamemodus, vreselijke matchmaking, tonnen vervelende, game-vernietigende bugs, stijve animaties en eentonige spelmechanica, is dit niet iets dat ik kan aanbevelen.