Under Paris

Dat is de dank die ik krijg! Omdat hij een koppige, gepassioneerde, vastberaden en hondsdolle milieuactivist is die probeert de moeizaam voortbestaande Mako-haai van uitsterven te redden door het plastic in de oceanen op te ruimen. Geen enkele goede daad blijft ongestraft, zoals het gezegde luidt, vooral als we het hebben over hongerige, vleesetende moordhaaien die 3000 kilometer zwemmen en alleen uit pure kwaardaardigheid "leren" zoet water in te ademen om wraak te nemen.

Under Paris is de grote nieuwe zomerfilm van Netflix, geregisseerd door de man achter Frontiers en The Divide, waarin een doorgewinterde zeebioloog en een stel blauwharige hipsteractivisten ontdekken dat een haai van bijna acht meter lang zijn weg heeft gevonden naar de rivier de Seine in het centrum van Parijs, en 49 minuten besteden aan het proberen de burgemeester en de politie te laten geloven wat ze zeggen. "Jazeker! We vertellen de waarheid. Deze met dreadlocks bezaaide, vaak doorboorde demonstranten (allemaal met een superkorte pony en oude kleren) weten dat er een enorme dodelijke haai in Parijs is en dat hij iedereen zal opeten!!" Net als in de oude superklassiekers van Spielberg ontmoeten sceptici en bureaucraten altruïsten en activisten in een vrolijke samenstelling van oude, versleten haaienfilm-trofeeën die op elkaar zijn gestapeld in een hoopje smurrie ter grootte van een Eiffeltoren.

Netflix is naar mijn mening de heersende en best betaalbare kwaliteitsstreamingdienst van allemaal met verreweg de beste selectie als het draait om zowel grotere als kleinere projecten, pareltjes en lokale producties. Het valt echter niet te ontkennen dat ze de afgelopen jaren veel pech hebben gehad omdat elk script dat ze uitbrengen nu naar beneden wordt gesleept door domme logica, gebrekkige dialogen, slechte personages en het ene cliché is nog vermoeider dan het andere. In Under Paris heeft regisseur Xavier gewoon gemengd wat hij leuk vindt uit Jaws en wat hij tof vindt uit Deep Blue Sea, de setting iets meer stadsachtigs gemaakt (Parijs, wat je inmiddels al wel duidelijk was) en het opgefleurd met effecten die eruitzien alsof ze volledig in Microsoft Word zijn gemaakt.

Het is verschrikkelijk, echt verschrikkelijk. De mensen voor wie we geacht worden te moeten duimen zijn zo dom dat het bijna als een parodie aanvoelt, de logica zo slecht dat je niet veel anders kunt doen dan lachen om de ellende, en de onderwaterscènes in Parijs laten Sharknado eruitzien als een ILM-productie. De haaien zwemmen voorbij zonder gewicht, grootte of aanwezigheid en vaak is het water rond hun lichaam zo slecht uitgebeeld dat de 20 jaar oude computereffecten van Deep Blue Sea nog beter aanvoelen. Dit is echter niet het geval met de intro van Under Paris, waarin een stel duikers verdwaalt raakt tijdens een zeebiologische bemonstering op open zee. Hier zijn de effecten raar maar waar echt goed, net als de fotografie en sfeer, wat me doet geloven dat dit deel is gemaakt door een ander team in een andere periode met een heel ander budget dan de rest van deze film.