Wonka

Het is een dood paard waar ik op dit moment niet aan kan trekken, maar kan Hollywood met niets nieuws komen? Zelfs met alle IP's die er zijn, alle beroemde personages die een film over hen zouden kunnen maken, waarom hebben we gekozen voor Wonka ? Zie hoe Willy Wonka werd moet de meest lachwekkende slogan voor een film van de afgelopen jaren zijn, en ik heb nog steeds geen idee wat het betekent. Willy Wonka is zijn naam, vanaf het begin van de film.

Zelfs met het concept ervan dat me verbijsterde, kon ik mezelf er niet van weerhouden te zien wat Paul King hier had bedacht. Hij creëerde Paddington en het meesterwerk van een vervolg, dus ik had er wel wat vertrouwen in. Het is vanaf het begin duidelijk om de overeenkomsten met King's laatste films te zien. We openen met Willy die landt in een stad die niet Londen is, maar dat ook wel is, terwijl hij zijn fortuin wil maken als chocolatier. Vreemd genoeg, ondanks dat dit een oorsprongsverhaal is, lijkt het erop dat de oorsprong van Wonka, dwz hoe hij chocolatier werd, alle beproevingen en beproevingen die hij heeft doorgemaakt om zijn gekke lekkernijen te maken, al zijn gebeurd, wat betekent dat dit het verhaal is van hoe hij zijn winkel krijgt en een chocolademonopolie begint. Niet zo gezond als Paddington's doel om gewoon de aardigste beer van de stad te zijn, maar hey ho, daar gaan we.

Timothée Chalamet als Willy Wonka is een verrassend goede casting. Hij is gek en vreemd, wat je misschien ineenkrimpt, maar als je jezelf in de film gooit, zul je er een goede tijd mee hebben. Hij slaagt erin om consequent boeiend te zijn, zelfs als het verhaal zijn saaiere momenten heeft. Er zit veel talent in de cast als geheel, en de meesten van hen zijn Brits buiten Chalamet. Olivia Colman, Sally Hawkins, Rowan Atkinson en natuurlijk Hugh Grant als onze enige echte Oompa Loompa. De cast zit vol talent, maar ze krijgen niet allemaal genoeg tijd om echt te schitteren. Buiten Chalamet was het enige andere personage waar ik van genoot elke keer dat ze op het scherm waren Mr. Slugworth, gespeeld door Paterson Joseph, die erin slaagde om al zijn bizarre zakenmanhumor van Peep Show naar deze rol te brengen en zichzelf de perfecte, cartooneske schurk voor dit verhaal te maken.
Iets dat ik wel miste, is die duisternis die zowel de live-action Charlie- als de Chocolate Factory-films domineert. Willy Wonka is een weirdo. Hij is een kluizenaar tegen de tijd dat we hem ontmoeten in het Roald Dahl-verhaal, en er zijn donkere ondertonen in zijn personage die niet worden onderzocht in Wonka. Chalamet's Wonka is een held met een zuiver hart. In zekere zin zou je kunnen stellen dat dit zijn transformatie tot het personage dat we zien in Charlie and the Chocolate Factory een beetje een tragische val maakt, maar ik ben niet overtuigd. Het voelt gewoon alsof het een aspect van het originele verhaal negeert.

Aan de andere kant is dit een musical, en we kunnen er niet te veel duisternis van verwachten. Jammer dus dat, ondanks dat er zoveel liedjes in deze film zitten, ze allemaal gewoon als gemiddeld kunnen worden omschreven. Ik kan me al geen enkel deuntje herinneren, en vergeleken met recente musicals is het best slecht dat er niet één liedje in mijn hoofd blijft hangen. Je vraagt je bijna af of deze film überhaupt wel een musical had moeten zijn. In plaats van vergeetbare liedjes te maken, had er meer tijd kunnen zijn om een strakker verhaal samen te stellen. Wonka is een beetje een puinhoop als het gaat om de plot en het tempo. We worden binnen de eerste 30 minuten geplaagd met een mogelijke overval en moeten dan ruim een uur wachten voordat er iets aan wordt gedaan. Er is een raar subplot met Wonka die in het krijt staat bij sommige hoteleigenaren die gewoon aanvoelt als opvulling, en er is nauwelijks tijd om het personage van Hugh Grant het gevoel te geven dat het de moeite waard was om de arme man urenlang in dat mocap-pak te krijgen.

Door dit alles heen blijft Wonka echter redelijk charmant. Lang niet in de buurt van het niveau van Paddington, maar daar was nooit echt een kans op. Ik denk niet dat Wonka het bestaan ervan verontschuldigde, wat bewijst waarom we het achtergrondverhaal van Willy Wonka moesten zien, maar het is vooral een onschuldige tijdmoordenaar als je de familie deze kerst mee naar de film wilt nemen. Kinderen zullen ervan genieten, ouders kunnen af en toe lachen, maar kunnen zich heel goed vervelen als ze niet bereid zijn om te luisteren en stil te worden. Wacht, schrap dat. Draai het om!